2 yaş sendrom değil, keşif ve ayrışma dönemidir

2 yaş genellikle ''sendrom'' olarak adlandırılır. Oysa her yaş döneminin özelliği olduğu gibi bu yaş döneminin de kendine özgü gelişimsel özellikleri vardır. 2 yaş çocuğu yürüme ve konuşmaya başlaması ile beraber birey olduğunu kanıtlamaya çalışır. (Konuşma ve yürüme ayları her çocukta farklılık gösterebilir) Bu evre genellikle 18 ve 36 aylar arasına denk gelir. Bez bırakma, memeden ayrılma, temel yaşam becerilerini kazanma (yemek yeme, basit ev işlerine yardım vb.) ile beraber ''ben buradayım, artık bir bireyim'' demeye çalışır. Kendi fikirlerinin ve yaptıklarının değerli olduğunu ispat etmeye uğraşır çünkü ebeveyne olan ihtiyacı azalmaya başlamıştır. Kendini kanıtlamak adına genellikle pek çok şeye ''hayır'' der. Agresif davranışlarda bulunması, zaman zaman öfkelenmesi bu yaş için normal bir durumdur. Özellikle istekleri yerine getirilmediğinde vurma, bağırma, fırlatma gibi davranışlar gösterebilirler. Yaş özellikleri gereği benmerkezci ve dürtüsel davranırlar. Aynı zamanda çevrelerini merakla keşfetmeye devam ederler. Unutmayın bu bir ''hastalık'' veya ''sendrom'' değildir. 2 yaşta tüm yaş dönemleri gibi kendine has gelişim özelliklerini içinde bulunduran bir evredir.

Ebeveynler neler yapmalıdır?

-2 yaş çocuğuna kısa, net ve basit cümleler kurulmalıdır. Anne ve baba tüm davranışlarında, evet ve hayır konusunda tutarlı olmalıdır. Bir gün ''evet'' bir gün ''hayır'' demek çocukta çelişki oluşturacaktır.

-Tehlike içermediği sürece çocuğa devamlı ''dur yapma, elleme'' denmemelidir. Keşfetmesine izin verilmelidir.

-Çocuğun emeklemesine, düşmesine, kalkmasına tehlike arz etmedikçe izin verilmelidir.

-Açık havada oyunlar oynatarak enerji atması sağlanmalıdır.

-Anne ve babanın hem beraber hem de ayrı ayrı çocuk ile ''kaliteli zaman'' geçirmesi gereklidir.

-Kitaplar, masallar, kuklalar, oyunlar üzerinden yanlış ve doğru davranışları açıklamak duygusal gelişimine katkı sağlayacaktır.

-Çocuğa seçenek sunmak her yaş döneminde olduğu gibi bu yaş döneminde de çok önemlidir. ''Bunu mu giymek istersin, bunu mu'' gibi veya ''tost mu yemek istersin, omlet mi'' gibi.. Çocuğa seçenek verilmediğinde kendi istediğinizi dayatmak onu hırçınlaştırabilir. Ancak seçenek verirseniz sınırı siz çizmiş, seçim hakkını ona vermiş olursunuz.

-Yapmakta ısrar ettiği tehlikeli durumlarda ise yoğun şekilde inatlaşmak yerine dikkatini farklı bir yöne çekmek gerekir.

-Başarabileceği görevler vererek cesaretlendirilmeli ve motive edilmelidir. Çocuk döke saça da olsa kendi yemeğini kendi yemeli emekleme ve yürüme için mücadele etmelidir. Çocuğun yapacağı becerileri onun yerine ebeveyn yapmamalı veya aşırı konfor sunmaya çalışmamalıdır.

-Her zaman onu sevdiğinizi hissettirmeniz, sevginizi bir koşula bağlamamanız ve duygularını yansıtmanızın tüm gelişim alanları üzerinde etkili olacağı unutulmamalıdır.

Nasıl çocuğunuzu rutin olarak çocuk doktoruna götürüyorsanız, çocuğunuzun tüm gelişim özelliklerini bilmek ve doğru yol izlemek adına bir çocuk gelişimi uzmanından yardım almalısınız. Çocukların gelişim evreleri sağlıklı atlatılmadığında ileriki yaş dönemleri için duygusal sorunlar oluşmasına yol açacaktır. Bu sebeple büyük bir sorun olmasını beklenmeden rutin olarak uzmandan yardım alınmalıdır.

İnstagram: cocukgelisimi.uzm