Ne Gandhi Ne Kılıçdaroğlu.. Rekor Onur Akın'ın
1997 yılında Ankara'da Çankaya Belediyesinin başkanı Doğan Taşdelen'in organize ettiği bir konser vardı. Efsane katılım olarak bilinen konser. Zülfü Livaneli sahnede ve herkesin ortak fikri; beş yüz bin kişinin katılımı konser olarak tarihe geçti.
Ardından 2000'li yılların başında Batman'da Ahmet Türk'ün ev sahipliğinde gerçekleşen Ciwan Haco ve Arif Sağ sahnesinde bir başka konser. Devletin ya da resmi kurumların çelişkili rakamlarına rağmen yine beş yüz binlik bir rakam ifade edilir katılımcı ortak görüşünde. Doğrudur yanlıştır ancak kitle büyüktür rakamlar yanılsa da...
Müzik her doygunluğa açıktır. Herkes en fazlasını iddia eder ya da öyle anlatmaktır yeni dünya düzeninin algısı, ancaaaak...
Ne iddia edersek edelim sahici hisler toplar insanları. Ne bedel olursa olsun. Kimi para öder gider kimi de para alır katılır bazıları da inandığı bir şeye ayakları feda eder. Kalkar gider. Böyledir sosyal birlikteliğin gereği.
Hangi görüş, hangi ideoloji olsun fark etmez. İnsanlar bir araya gelmek istediğinde samimiyet arar, bulursa romantizmini aklına katar. Yollar da engeller de samimiyetin önüne geçemez.
Dünyadaki konserlerden belli değil mi? Milyonlar bir araya gelir ve hisleridir haykırdıkları. İster müzik olsun ister fikir.
İşte siyasetten öte, fikirden beri, gerçek eğer samimiyetse; rakamların valisi, partisi ya da iddiası olmaz... Alan ne kadarsa somut katılım odur...
9 Temmuz'da bir kalabalık bir başka rekoru da onaylamıştır.
Bu ülke insanı, her kaçsa rakamı, samimi hislerin romantik besteci ve solisti Onur Akın'ı şarkılarını ezbere söylemiştir..
Milyonlar konuşulur da samimiyet gerçeği hiç yadırgamaz... Ne Gandhi ne Kılıçdaroğlu yeni rekor Onur Akın'ın şarkılarıyla tarihe geçmiş, aşılmayı beklemektedir.
Aşana aşk olsun...