Kendinle Ne Kadar Samimisin?

“İçsel yolculuğa çıkarken açılması gereken ilk kapı samimiyet kapısıdır. Kendinle samimi olmadı mı insan, yolculuk labirentte gezmeye dönüşür…”

Bana bu sözü öğreten hem kendimle hem de danışanlarımla yaptığım deneyimlerim oldu. Ve gerçek samimiyeti anladığım gün, bu söz dudaklarımdan dökülüverdi. Evet, konuşmaya geldi mi, ya da başkalarını eleştirmeye çoğu zaman aranan “dürüstlük ve samimiyetin” eksikliğinden şikâyet edilir. Burada asıl soru yani ilk soru: “ben kendimle ne kadar samimi ve dürüstüm?” Burada bahsettiğimiz samimiyet, güvenli, içten bir alan oluşturak dürüst olabilmek.

Bu yazıyı okuyorsanız bir şekilde siz de kendi içsel yolculuğunuza çıkmış, yaşamınızın sorumluluğunu elinize almışsınız demektir. Şimdi önemli olan bu yolu nasıl gideceğimizidir. Eğleşe eğleşe mi, yoksa koşa koşa mı? Yolun sonu olmadığına göre koşmaya gerek yok diye düşünüyorum JAyrıca hazır olmadan bir şeyleri öğrenmek ya da bir şeylere ulaşmak bize anlamsız gelebilir. Hani ortaokulu, liseyi okumadan üniversiteye kaydolmak gibi… Eğleşme kısmı da işte bu labirentte dolaşıp dolaşıp hep aynı noktalarda gezerek vakit kaybetmek gibi bir şey. Çünkü yüzleşmediğimiz, itiraf etmediğimiz, kabul etmediğimiz her şey bizi bir labirentin içine hapseder. Hem de kendi yarattığımız bir labirenttir bu. Aslında kimsenin bize bir şey yaptığı yoktur. İşte böyle olunca bir üst basamağa geçemeyiz. Nedir o üst basamak? Çözüm tabii ki. Önce farkına varmalıyız, sonra kabul etmeliyiz ve sonra da çözüm için harekete geçmeliyiz. Bu da uygulama kısmı J

Tüm bu bahsettiklerimi kabul etmiyorsak ne yaparız? Diğer alternatif: “Sorunlarımdan sorumlu değilim, onlar (hayat) suçlu, onlar (hayat) sorumlu. O zaman ben de kurbanım, edilgenim, çaresizim, çözerse onlar çözer sorunumu.” Şu an bu kelimeleri yazmaktan bile hoşlanmadım J

Diyeceğim şu ki: siz bu yola çıktıysanız ne eğleşerek vakit kaybedin ne de koşa koşa ulaşılacak bir yer arayın. Herkesin kendi tarzında ve kendi hızında gitmesi en doğru olandır. Kimine nefes, kimine dua, kimine reiki, kimine NLP, kimine koçluk, kimine mürşitlik… rehberlik edecektir. Hangi yoldan gidersek gidelim zaten bütün yollar bir gün Hakikate çıkacaktır. Önemli olan sorumluluk almak ve kendinle samimi olmaktır. Her insanın parmak izi farklı olduğu gibi içsel dünyası ve ihtiyaçları da farklıdır. Size birileri rehberlik edebilir, bu iyi bir şeydir; ama bu süreçte kendimize samimiyet ve dürüstlük göstermiyorsak içimizdeki o labirente hapsoluruz. O zaman da ya rehberimizi, ya kendimizi ya da onları suçlayabiliriz. Ki bu da yeni bir labirente daha düşmemizi sağlar J

Kendinizle ilgi çözmek istediğiniz ne varsa bu konuyla ilgili tüm duygu ve düşüncelerinizi anlatın (sizi sadece dinleyecek ve yargılamayacak birine) ya da oturun her açıdan yazın, yazın, yazın… İnsan yazdıkça ve anlattıkça kendinin farkına varır. Farkına varmak için de samimi olmak, cesur olmak gerekir.

Kendimizle samimi ve cesur olduğumuz bir hafta olsun güzel insan J

Sevgi ve sağlıkla ilerleyin…

Arzu Bıyıklıoğlu

NLP Uzmanı ve Yaşam Koçu

www.arzubiyiklioglu.com

instagram @arzu.biyiklioglu