Eğer bir rahatsızlığınız var ise ve gerçekten iyileşmek istiyorsanız öncelikle iyileşebileceğinize inanıyor olmalısınız. Kendinizden emin bir şekilde '' evet ben iyileşeceğim, bunu biliyorum'' diye söyleyebilmelisiniz. Eğer bunu yürekten söyleyebiliyorsanız, içinizde şimdi, şu an iyileşmiş gibi bir sevinç, rahatlama olacaktır.
Eğer asık suratınızla, umutsuz bakışlarınızla hastalığınızdan konuşup, şikayet etmeye devam ederseniz, hastalığınızı her geçen gün daha fazla kabul edip büyüteceksiniz.
Beynimizde gerçekleşmeyen bir şey gerçek hayatımızda da gerçekleşemiyor. Olumlu veya olumsuz farketmez, bu oluşumların pek çoğunun farkında değiliz. Neden bu gücü isteyerek kullanmayalım ki? O zaman iyileşmek isteyen bir insanın önce bu iyileşmeyi zihninde yaşaması gerekir. Önce bir hayal kurun '' eğer bugün tamamen iyileşmiş olsaydınız şu an kendinizi nasıl hissederdiniz, nasıl görünürdünüz'' bunların cevabını önce verin. Sonrada o duruma girerek yaşayın. Tam anlamıyla o iyileşmiş halinizi zihinsel olarak deneyimlediğiniz de '' evet ben iyileşeceğimi biliyorum'' diye bileceksiniz.
Bugün her mameliyattan, her ilaçtan, her tedaviden aynı başarılı sonuncun alınamamasınında sebeplerinden biri budur. Aynı hastalığa yakalanan her kişi aynı iyileşme sürecinden geçemiyor. Aynı doktora giden, aynı tedaviyi gören bazı hastalar çok iyi olurken bazıları kurtulamıyor. Hastanın kendi inanç sistemi burada çok büyük bir rol oynuyor. Hastaneye yatan bir kişi, hastaneden çıktıktan sonra gideceği pikniğide hayal edebilir, artık kendisini hastane odalarında dolaşmak zorunda kalacağını hayal edebilir.
Onsekiz yaşımdayken çok ağır bir trafik kazası geçirmiştim. Yüzümde cam kırıklarının dikişleri, dizimdede bir oyuk vardı. Sol bacağımı kullanamıyordum, ayrıca yanlış tedavi yüzünden enfeksiyon kapmış dizim 2 hafta sonra daha da kötü olmuştu. Kimse bana durumun kötülüğünde bahsetmemeye çalışıyordu ama ben fısır fısır konuşulanları duyuyordum. Çok gitmek istediğim bir tatil vardı ve yaz tatilinin bitmesine de 2 ay kalmıştı. Ben her gece ertesi gün iyileşip tatile gittiğimi hayal ediyordum. Sabah uyandığımda yine yürüyemediğimi görüyordum ama hiç vazgeçmiyordum. Ve yazın son hafatsında o tatile gittim :) Buna doktorlarım bile inanamadılar, herkes 5-6 aya kadar iyi olabilmemi umudederken ben 2 ayda yağa kalkabilmiştim. Ben bu hayali kurarken bunun çabuk iyileşme yöntemi olduğunu bilerek yapmadım tabiiki, umutlu, pozitif ve istekli olmam beni hayale yöneltti. Eğer iyileşemeyeceğim vr tetile gidemeyeceğim endişhesine kapılsaydım. Yani umutsuz, negatif, korku dolu olsaydım hep o yatağa bağlı kaldığımın hayali canlanacaktı kafamda ve o hayal kazanacaktı.
Şimdi sizde bir hayal kontrolü yapın bakalım, hastalığınızla ilgili nasıl hayalleriniz var?
Sevgi ve sağlıkla ilerleyin...
NLP uzmanı ve Yaşam Koçu
Arzu Bıyıklıoğlu