Hani sanki hep birileri bize istemediğimiz şeyleri yapıyordur ya;
Bana söz verip tutmuyor,
Bana karışıyor,
Bana saygısız davranıyor,
Beni umursamıyor,
Benimle dalga geçiyor...
Uzayıp giden bir liste...
Danışanlarımdan biriyle aramda geçen diyaloğu anlatmak istiyorum.
- Arzu Hanım benim çok samimi bir iş arkadaşım var. Bu kişi, bazen beni kaale almayan, saygısız hareketler yapıyor. (Nasıl bir samimiyet?)
- Mesela hangi hareketi saygısız?
- Mesela hafta sonu yemeğe gitsek, diye konuşuyoruz; sonra bir bakıyorum, o başkasıyla gidiyor ve beni de çağırmıyor. Ya da ofiste çalışırken, fazla dosyaları kendi önündeki sandalyeye değil de benim önümdekine yığıyor. Ya da kâğıtları bitince yenisini almak yerine benimkilerden kullanmaya başlıyor. Dün akşam, "belki sana uğrarım" dedi, uğramadığı gibi beni arayıp haber de vermedi.
- Bu arkadaşınızı ne zamandır tanıyorsunuz?
- 3 yıldır.
- Peki bu arkadaşınız ne zamandır size böyle davranıyor?
- Çok zaman, yani neredeyse hep böyleydi...
- Peki size böyle davrandığında siz ne yapıyorsunuz?
- Hiç, üzülüyorum, kırılıyorum, ona kızıyorum.
- Sonra?
- Sonra yine aynı, sinirim geçiyor, yine ilişkiye devam...
- İlişkinizdeki tekrarı fark edebiliyor musunuz?
- Aaaa! Evet, o benim istemediğim bir şeyi yapıyor, ben kızıyorum, üzülüyorum ama sesimi çıkarmıyorum, sonra yine görüşüyoruz, sonra yine o yapacağını yapıyor, yine böyle gidiyor...
- Siz bu duruma izin vermiş olmuyor musunuz, bu durumu yaratmış ve döngüyü tamamlayarak sorun haline getirmiş olmuyor musunuz?
- Evet, şimdi fark ediyorum da aslında ben onun bana böyle davranabilmesine izin vermişim. Artık farklı bir tepki vermeliyim :) ve sunuç değişsin değil mi?
İşte, hep böyle bir yerlerde farkında olmadan ya da bir kereliğine diye, bu seferlik diye bir şeylerin bize yapılmasına izin veririz, sonra da üzülür, kırılır, bozulur, sinirlenir ya da kırılıveririz. Siz nelere izin veriyorsunuz?
Sevgi ve sağlıkla ilerleyin...
Arzu Bıyıklıoğlu
NLP Uzmanı ve Yaşam Koçu