“Yeri gelir ruju çıkarır yazarım”

Pinhani’yle “Peki Madem” şarkısında düet yapan Melis Danişmend yaz boyunca festivallerde yer almaya ve konserlerine devam ediyor olacak. “Sinan (Kaynakçı) beni arayıp ‘Beraber bir şeyler yapalım mı, bir şarkı söyleyelim mi?’ deyince bir-iki gün içerisinde bir araya geldik. On şarkı kadar çaldı bana, ‘Peki Madem’ dinlediğim anda en çok sevdiğim şarkı oldu. Hemen o gün ufak bir demo yaptık. Kayıtlara başladılar, vokaller derken klip çekildi. Sanırım iki buçuk hafta içerisinde her şey bitmişti” diye anlatan sanatçı, müzik kariyeriyle birlikte yazmayı, gazeteciliği de sürdürüyor. Şu an Gazete Kadıköy, ve Sokrates dergiye yazan sanatçı, şarkı yazarlığıyla gazeteciliğin de birbirini beslediğini söylüyor. Sevenlerine ise sonbahara doğru yeni bir sürprizin gelebileceğini müjdeliyor...

- Pinhani’yle düetiniz “Peki Madem” yayınlandı son olarak...

Biz uzun zamandır birbirimizin sahnelerine konuk oluyoruz. Benim son albümüme Sinan bir bestesini hediye etti, ben onların bir kliplerinde oynadım. Birbirimize misafirliğe gidip geliyorduk zaten. Böyle de bir düet yapmış olduk. Çok da zevkli bir iş oldu.

- “Beni karşına al, düşüncelerini üstüme sal, ben böyle kabul ettim seni zaten” diyor sözler...

Kabullenme, hayatta insanın geçer not alabileceği en zor sınavlardan biri. Sadece aşkta değil; işle, ölümle, ülkeyle, geçmiş ve gelecekle ilgili… Olan biten ve olacak olan her şeyi kabullenmek, yarı kabullenmek bile müthiş bir efor gerektiriyor. Hayata başka yerden bakmayı, belli bir olgunluğa ulaşmayı gerektiriyor. Bunu becermek de öyle kolay değil, hop diye olmuyor. Üzerinde çalışılmazsa hiç olmuyor.

- Sizin notunuz nasıl bu konuda?

Bazen hayatın bir hediyesi olarak, bazen de kendi çabam, gücümle bazı şeyleri kabullenebildiğimi görüyorum. Bunun da insana müthiş bir huzur ya da hayatla ilgili bir takım sırları, şifreleri çözme imkanı verdiğini düşünüyorum.

“Sahnede evimde ve tam hissediyorum”

- Söz yazma süreciniz nasıl?

Benim için her yer kağıt ve kalem. Kağıt yoksa telefon, fişin arka tarafı, peçete, hiç olmadı ses kaydı... Kalem hep yanımda olur ama olmasa bile yeri gelir ruju çıkarır yazarım. Çünkü o an kaçmamalı benim için, klişe belki ama gerçekten insana bir anda pırıltılar geliyor ve o sırada onu yazıp dışarıya çıkarmak istiyor. Anlar çok önemli benim için müzik yaparken.

- Son dönemde biraz neşelense de, şarkılarınıza sinmiş bir melankoli var.

İlk solo albümümden itibaren hep daha karanlıklar, grilikler içerisindeyken bir şeyler yazmayı, müzik yapmayı tercih ettim. İçimden öyle geliyordu. Neşeden ziyade hüzünleri, öfkeleri dışarı çıkartma eğilimindeydim. Fakat üçüncü albümle birlikte birazcık daha aydınlık tarafa geçmek ve bir nevi kendi efkarımdan bunalmak gibi bir durum söz konusu oldu. O yüzden “Ve Ev” benim ölçülerimde daha neşeli, renkli bir albüm. Şimdi üzerinden iki sene geçti, yeni yaptığım bazı şarkılar var, birkaç adım daha da ileri gittiğimi hissediyorum.

- Aydınlık tarafa geçeceksiniz yani...

Sözler hiçbir zaman tam olarak öyle olmuyor, hep sarkastik bir tarafı oluyor. Neşe, mutluluk içerisinde; çikolata gibi bir şey yapabileceğimi düşünmüyorum. İlhamı veren hayat, yaşadıklarım, yol, tanıştığım insanlar... Aynı zamanda hiç tanımadığım insanların yaşadıkları, konuştukları. Sokakta yanımdan geçen insanın söylediği cümle, vapurda gördüğüm bir kız, bazen bir manzara, bazen de etrafta olup biten haksızlıklar, yaşadığımız zor hayat, dünya... Yolunda gitmeyen şeylerin getirdiği baskı veya umutsuzluk da iten sebepler bizi.

- Müzikal geçmişinize baktığınızda neler görüyorsunuz?

Biz Üç Nokta Bir’le rock müzik yaparak başladık, sonra ben çok daha sade bir müzik yapmaya başladım. Biraz daha sakinleşmek, söyleyeceklerimi bağırmadan söylemek istiyordum. Giderek enstrümanlar, düzenlemeler ve benim vokalim anlamında çeşitlenerek devam etti. Ben hep kafamın istediği yere doğru gidiyorum aslında. Beni yönlendiren şey kafamdan neler geçtiği. Bir de tabii kalbimden ve hayatımdan...

- “Gerçek Melis, kendimi daha iyi hissettiğim Melis genelde sahnede olan” demişsiniz.

Sahnede her zaman evimde gibi hissediyorum. Sahnede “tam” hissediyorum, ne eksik ne fazla gibi… Bazen diyorum keşke hayatta da sahnede olduğu gibi hissetsem diye…

“Birlikte konserler vereceğiz”

“Melis’le yıllardır çeşitli festivallerde ve tribute albümlerin kayıtlarında karşılaşıyoruz. Geçtiğimiz baharda birlikte konserler de verdik. Bundan sonra da vermeyi planlıyoruz. Bu yüzden birlikte bir şarkımız olsun istedik. Birlikte verdiğimiz konserler daha anlamlı olur bundan sonra...”

Danişmend, 1 Ağustos’ta İzmir’de, 4 Ağustos’ta Zorlu Center Meydan Katı’nda konser verecek.