Kemal Sunal sözleri | Anlamlı, komik, duygusal Kemal Sunal sözleri

Oynadığı karakterlerle Türk sinema tarihine damga vuran oyunculardandır. Tiyatro ile sanat hayatına başlayan sanatçı, Ertem Eğilmez'in kendisini fark etmesiyle sinema filmlerine yöneldi. İlk amatör tiyatro oyunu, Vefa Lisesinde okurken rol aldığı Zoraki Tabip'tir. Kenterler, Ulvi Araz, Ayfer Feray ve son olarak Devekuşu Kabare Tiyatrosu'nda profesyonel olarak rol aldıktan sonra Ertem Eğilmez'in kendisini fark etmesiyle 1972 yılında Tatlı Dillim filminde rol alarak sinemaya ilk adımını attı. Filmlerinde oynadığı iyi, saf adam rolleriyle beğeni kazandı. Sanatçı, komedi filmleri ağırlıkta olsa da dram türündeki filmlerde de yer aldı. 82 filmde rol almış sanatçının son filmi 1999 yılında vizyona giren Propaganda'dır. 3 Temmuz 2000 tarihinde Balalayka isimli filmin çekimleri için bindiği uçakta kalp krizi geçirerek 55 yaşında öldü.

KEMAL SUNAL SÖZLERİ: KOMİK, BEĞENİLEN SÖZLERİ VE MANİLERİ

Ertem Abi ‘Sen şunu söyle, sen bunu söyle’ diye replikleri dağıttı, ama Kemal’e gelince laf bitti. ‘Oğlum sen de burada gülersin’ dedi ona… İşte bu laf çok önemlidir. Kemal orada güldü, bütün Türkiye güldü.

Ben bir balon değilim. Öyle çıkanlar var ve ayakta kalmak için her gün TV’de görünmek zorundalar. Ama benim böyle bir şeye ihtiyacım yok çünkü ben sırtımı halka dayamışım...

Duygulu ve hassas bir insanımdır. Başkalarının üzerinde bile durmayacağı olaylar, beni çok etkileyebilir.

Bir çocuğun ağlamasına ya da bir kedinin açlığına, kısaca tüm canlıların çaresizliğine, umutsuzluğuna onlardan fazla üzülürüm. Doğal olan da bu… İnsanları güldürmek için, acılarına da ağlayabilmek gerek.

Parka gidecekmiş iki gözümün çiçeği.

Beni isterseniz dövün ama bırakın istediğim gibi güleyim.

Ben de sevilmeyecek adam değilim, güzel adamım bir kere.

Salıverin küçük enişteyi!

Şimdi ben buraya neden çıktım? Niçin çıktım? Nasıl çıktım? Bunu izaha gerek yok gördünüz, yürüdüm çıktım! Ama, çıkmamış da olabilirim. Çıkmışsam çıkmışımdır, çıkmamışsam çıkmamışımdır. Görünen köy… Uzakta değildir…

Fes başıma fes başıma püskülü ben olayım.. Ahhh duvar başıma, başım duvara!…

Ben koşarken de seni seviyorum Hüsniye.

Sen böyle gülünce şuranda iki çukur oluyor ya, ölünce beni oraya gömsünler.

Aşk kalbimi yakan volkan gibidir, en sevdiğim tatlı kazandibidir. Leyla sev beni, sokma müşgüle, seninle kaşık atalım iki tabak keşküle.
Hırsızlık mı yapıyorum, rüşvet mi alıyorum, faizcilik mi yapıyorum, başkasının rızkını mı çalıyorum. Efendi gibi Hüsniye’ye asılıyorum.

Urban benimki niye eskik…. Onlar sendikalı…… Bende Harranlıyam…. Yürü git işine… Demek ki patronda sendikalı, hemşerisini kolliy.

Türklüğü her baş her omuz her yürek kaldıramaz..!

Beni gören çarpılır efendim.

Ciddi hatta soğuk adamımdır. Öyle çok gülmeyi sevmem.

Ahlaksız herif! Sana avuç dolusu para veriyoruz çalışasın diye sen oturmuş kalemlerle oynuyorsun. - Oynayacak başka bir şey yok ki!

Esin Eser’i paramparça edecem! - Naaptın lan! yanlışlıkla patronun karısını dövdün.

“Ulan ben senin ananı! Bi yerden tanıyorum ama nerden çıkaramıyorum müfettiş bey”

Şaban baban seni kazıklamış, tereyağı değil, buz gibi patates püresi lan bu.

– Bakiyim. Ee evet canım. Patates püresi. Kalleş baba!

Ne yiyon lan inek? - Cevizli sucuk, leblebi. Memleketten babam göndermiş. - N’olur accık da bana versen? - Avcunu yala! Bi lokma bile vermem.

“Buldum. Çocuğun adı İsmail Hakkı olsun.”

Seni çok seviyorum sütoğlan. – Ya babamı? - Esas babanı severdim zaten

“Sıçarım dersine ulan sanki apartman yöneticisi olacak.”

Faşo ne ki? – Bilem pışt gibin i*bne gibin bişey

“Kapıcılık ise yine ben yapacam. Kapıcılık mesleğimiz çok şükür.”

Hangi gözünle yan baktın lan Hüsniye’ye? – Sağ gözümle baktım. - O gözüne çakayım da bi daha bakamayasın!

“Ben güldükçe Belmondo olurum.”

“Bi ona, Bi ona, yer misin yemez misin anadın mı…”

“Anaaam! Gulyabani.”

“Bende de 5 as var!!!”

Sahi beni korur musun? – Koruyamazsam ölürsün. Bu kadar basit.

“Islııık! Islııık!”