Son Güncellenme:
Açık alan tanımı içerisinde değerlendirilen yeşil alanlar, kamu yararı gözetilerek oluşturulmuş, dinlenme ve çocukların oyun alanları olarak ayrılmış, ortak kullanıma açık alanlardır. Yeşil alanlar doğal süreç içerisinde kendiliğinden oluşabileceği gibi, çeşitli peyzaj ve mimari uygulamaları ile insan eliyle de oluşturulabilir. Yoğun yapılaşmaya bağlı olarak, yeşil alanların insan hayatındaki önemi her geçen gün artış gösteriyor. Günlük yaşantı içerisinde ikamet edilen konutlara yakın mesafede yer alan, günün yorgunluğunun ve stresinin atılabileceği, çocukların oyun oynayabileceği dinlenme alanlarının olması önemli bir ihtiyaçtır. Yerleşim birimlerinde bu ihtiyaç yeşil alanlar ile karşılanır.
Yeşil alanlar mülkiyet ve kullanım özellikleri bakımından farklılık gösterir. Yeşil alanlar mülkiyet açısından kamusal ve özel yeşil alanlar, kullanım özellikleri bakımından ise aktif ve pasif yeşil alanlar olarak sınıflandırılır. Aktif yeşil alanlar yerleşim alanları içerisinde insanların dinlenme gibi ihtiyaçlarını karşılamaya elverişli, bitki örtüsünün olduğu alanlardır. Pasif alanlar ise bitki örtüsüne rağmen insanların kullanımı için elverişli olmayan mezarlık vb. alanları kapsar.Şehircilik literatüründe yeşil alan kavramına dinlenme amaçlı yapılmış, içinde bitki örtüsü bulunduran bahçeler, korular, piknik alanları, spor alanları, oyun alanları, botanik bahçeleri ve hayvanat bahçeleri gibi kamu yararı gözetilerek dinlenmek amaçlı yapılmış özel alanlar olarak tanımlanmıştır. 1985 tarihli 'Plan Yapımına Ait Esaslara Dair Yönetmelik' ile kişi başına düşen minimum yeşil alan miktarı 10 metrekare olarak belirlenmiştir.