Takvim yaprakları

“Arkadaşlık ağaca benzer. Kurudu mu bir daha yeşermez.”

Önyargılarımızı yıkıp aştığımızda hayat kolaylaşıyor. İletişim doruklara tırmanıyor. Yaşam güzelleşiyor. El ele tutuşarak, göz göze bakışarak, anlayarak, duyumsayarak.

“Yağmuru seviyorum diyorsun

yağmur yağınca şemsiye açıyorsun

güneşi seviyorum diyorsun

güneş açınca gölgeye kaçıyorsun

rüzgârı seviyorum diyorsun

rüzgâr çıkınca pencereni kapatıyorsun

işte bunun için korkuyorum;

beni de sevdiğini söylüyorsun.”

Bu dizeleri William Shakespeare yazmış. Sevgili, güzel filozof, şair insan Can Yücel dilimize çevirmiş. 7 Ocak 2023 tarihli Büyük Saatli Maarif Takvimi’nden alıntıladım. Yaşayan en değerli gönüldaşım Mehmet Portakal’la 1958 yılında İzmir Ticaret Lisesi 4-B sınıfında buluştuk ve de hemen kaynaştık. Günler, haftalar, aylar, yıllar, mevsimler birbirine eklemlendi. Kopmaz bir bağ oluştu aramızda. Tam 65 yıldır sürüyor. Amasız, fakatsız, sütten çıkmış ak kaşık gibi temiz, duru, lekesiz. Geçtiğimiz Salı ofisinde söyleşirken Mehmet’in Büyük Saatli Maarif Takvimleri’ni, 1 Ocak ile 23 Ocak arasındakileri biriktirmiş benim için. “Al. Bunlardan yazıların için alıntılar yaparsın” dedi. Genç günlerimizde de yine Mehmet parayı biriktirir, biz de tüketirdik. Şu günlerde yaşlandık artık. Ama Mehmet hâlâ biriktirmeyi sürdürüyor. (Bu kez de takvim yaprakları)

Çok güzel, çok değerli bilgilerle donaltılmıştır o sevimli yaprağın ön-arka bölümleri. İşte sevgili Atamız’dan bir tane yol, yön gösterici sözcükler.

“Cumhuriyet, demokratik idarenin tam ve mükemmel bir ifadesidir. Bu rejim halkın gelişimini ve yükselişini sağlayan, onlardan esirlik, soysuzluk, dalkavukluk hislerini uzaklaştıran en doğru yoldur.”

Dileyen dilediğince bu özlü sözler üzerine yorum yapabilir. Ancak yorumdan önce dikkatli okuyup iyi düşünmek gerek.

***

Ara ara vurgularım. Kitap okumaya epey rötarlı başladım. Şu günlerde de bir şeyler okumazsam gün eksik bitmiş gibi geliyor. Bazen tembellik çöktüğünde, “Boşver. 80’inden sonra ne işine yarar ki?” diyerek, gerekçe üretirken sayfalara gözüm iliştiğinde işin öyle olmadığı kabak gibi açığa çıkıyor. Bireyin öğrenme isteği çöktüğünde, yaşam damarlarına bilgi pompalanmadığında paydos zili çalmaya başlıyor. İşte o zaman yandı gülüm keten helva. Hani nasıl denir? “Kol sallayarak hadi bana müsaade” demeyelim. Bacaklar direndikçe yürümeye devam edelim. “Yeni bir dil öğrenmek, bir müzik aleti çalmayı öğrenmek gibidir. İşin püf noktası tekrardır.” Yaşamın tüm alanlarında tekrar. Tekrar, daha iyi öğrenmek, gelişmek, büyümektir. “Kendini daha yüksek düzeyde motive etmenin pek çok yolu vardır. İster yaz, ister hayal et. Ama sonra bunu eyleme dönüştür. Sadece hayal etmekle kalma.” Don Gable-Dünya-olimpiyat şampiyonu güreşçi. Iowa Eyalet Üniversitesi mezunu. Ondan önce de High School mezunu.

Yaşam uğraşınız ne olursa olsun eğitim ve bilgi yoksa hava alır, poyraz satarsınız.

Sergey Bubka-Sırıkla yüksek atlamada dünya ve olimpiyat şampiyonluklarını tekrar tekrar yaşamış bir atlet. Bu da bakın neler diyor? “Çok büyük sporculardan şunu öğrendim. İyi sonuç alsalar da ertesi gün antrenmana geri dönüyorlar. Daha iyisini yapmaya çalışıyorlardı. Dün yaptıkları geçmiştir. Yağmur yağmaya başladığında yağmadığını varsaymalısınız. Zihinsel olarak güçlü olmalısınız.”

Bugün tek başına yetenek yeterli değil. Çok çalışman, günde 6-7 saat antrenman yapman gerek. Günün 24 saati sporla yaşaman gerek. Düşünmeli, odaklanmalı, pek çok şeyi unutmalısın. Hayatın tamamen farklı olmalı. Hayatın spor, spor, spor olmalı. Elbette yöntem kadar ilerlemen ve sonuç elde etmen için seni doğru yönlendirecek, yüksek kaliteli uzman antrenör de gerekli.

Yani ne diyor şampiyonlar? Ye, iç, yan gel, yok böyle bir dünya. Einstein’dan özlü sözler ile bitirelim bu haftayı da...

“Zeki değilim. Sadece problemler üzerinde daha uzun süre düşünüyorum.”

Esen kalın, aydınlık günler.