Korku klasiğine kadın bakış açısı
H. G. Wells’in defalarca sinemaya uyarlanan korku klasiği “Görünmez Adam”, bu kez ‘görünmez adam’ın musallat olduğu eski sevgilisinin bakışını merkeze alan bir uyarlamayla karşımızda
“The InvIsIble Man / Görünmez Adam”
Yön.: Leigh Whannell
Oyn.: Elisabeth Moss (Cecilia Kass), Oliver Jackson-Cohen (Adrian Griffin), Harriet Dyer (Emily Kass), Aldis Hodge (James Lanier), Storm Reid (Sydney Lanier)
Sen.: Leigh Whannell
Gör.: Stefan Duscio
Müz.: Benjamin Wallfisch
H. G. Wells’in 1897 tarihli kendisini görünmez yapan bir bilim insanına odaklanan korku klasiği “Görünmez Adam / The Invisible Man”, defalarca sinemada ve televizyonda karşımıza çıktı. En yeni uyarlama ise Leigh Whannell’ın yönettiği modern bir uyarlama olan “Görünmez Adam / The Invisible Man”. Başrolünde yakın dönemin yeteneğiyle dikkat çeken oyuncularından Elizabeth Moss yer alıyor.
Moss’un canlandırdığı Cecille Kass, zengin, parlak bir bilim insanıyla şiddet dolu bir ilişki içindedir. Bir gün kızıyla kaçar ve saklanır. Bilim insanın ölümünün ardından Kass, adamın ölmediğini ve görünmez biri tarafından takip edildiğini düşünmeye başlar. Görüldüğü gibi kadın karakteri merkeze alan ve görünmez adam hikâyesine yeni bir bakış açısından yaklaşan film, 2007’den beri yapım cehenneminde dolaşan bir proje. Yönetmen koltuğunda oturan Leigh Whannell, korku türünde oldukça tecrübeli bir isim. James Wan’le ortak olarak “Testere / Saw” ve “Insidious” filmlerinin senaryo ve yönetimine imza atan Whannell, “Insidious”ın üçüncü filmini ise kendi başına yönetti.
İzleyicinin çok iyi tanıdığı bir metinden yola çıkmasına rağmen getirdiği farklı çıkış noktası “Görünmez Adam”ın iyi eleştiriler almasına vesile oldu. Kadınların kötü bir ilişkide yaşadığı şiddeti göstermesi, Moss’un performansı ve Whannell’ın korku anlarındaki ustalığı filmin yılın beğenilen korkularından biri haline getiren yorumların ortak noktası...
Andersson’dan insanlık halleri
İsveçli yaratıcı sinemacı Roy Andersson’un geçen yıl Venedik’te yarışan filmi “Sonsuzluk Üzerine / Om det oändliga”, festivalden hakkıyla kazandığı En İyi Yönetmen Ödülü’yle dönmüştü. Film, önceki Andersson yapıtları gibi inanılmaz detaylı kadrajlar ve kendisine özgü bir mizah anlayışıyla Avrupa ve insanlık tarihini ele alan skeçlerden oluşuyor. Tarihin ve insan deneyiminin sürekli tekrarlayan bir ‘sonsuzluk hissi’ verdiğini gösteren parçalar, Andersson’un tutarlı kariyerinin en yeni halkası. Bu benzersiz sinemacının her filmi gibi “Sonsuzluk Üzerine” de perdede görülmesi gereken bir yapım.
