Demirci Belediyesi’ndeki mobbing olaylarını yazmıştım, yaklaşık bir yıl önce...
Kısa bir aralıkla, iki defa...
AK Partili Belediye Başkanı Selami Selçuk, ilçesinde hizmetlerinden çok, “Ya emeklilik ya sürgün” diyerek uyguladığı mobbing olaylarıyla tanınır olmuştu.
Mesela, Emlak Servisi’nde çalışan Abdülvahap Dilşeker’den de emekliliğini istemişti.
Emeklilik dilekçesini vermeyeceğini açıklayan Dilşeker, bu tutumuyla Başkan Selçuk’u kızdırmıştı.
Başkan da “Sen misin bana karşı çıkan ha!” deyip, Dilşeker’i, ilçenin 51 kilometre uzağındaki İcikler Köyü’ne sürgün göndermişti.
Dilşeker gibi karara karşı çıkmak yerine, Başkan’ın “Ya emeklilik ya sürgün” alternatifinde emekliliği tercih edenler vardı.
Başkan Selami Selçuk’un taktığı memurlardan İsmail Avcı, Ahmet Er, Nihal Türkmen, Semiye Yücel, Ali Dönmez, Gönül Sönmez, emekliği kabul etti.
Taahhütte bulunan İlhami Bilgin temmuzda; Hasan Dönmez ise yılbaşında emekliye ayrılacak.
Bu arkadaşların yaşları, 50 civarında.
Peki emekliler gidince ne oldu?
Yaklaşık 20 kişi, sözleşmeli olarak işe alındı.
Kim o işe alınanlar?
Tabii ki Başkan’ın yandaşları!
Abdülvahap Dilşeker, her mesai günü binbir zorlukla İcikler Köyü’ndeki görevine gitti geldi.
Sinmedi, tırsmadı; mobbing olayını yargıya taşıdı.
Manisa 1. İdare Mahkemesi, geçtiğimiz günlerde karar verdi.
Böyle bir görevlendirmenin hukuka aykırı olduğuna kanaat getirdi.
30 gün içinde Abdülvahap Dilşeker’in, merkezdeki görevine iadesine karar verdi. Demirci Belediye Başkanı Selami Selçuk, 12 Mayıs’ta tebliğ edilen bu kararı henüz uygulamış değil. 30 günlük sürecin bitmesini bekliyor.
Bu zaman zarfında İzmir Bölge İdare Mahkemesi’ne başvurma hakkı var.
Görünen o ki, zaman kazanmaya çalışıyor.
Abdülvahap Dilşeker, yasa gereği, bu süreç bitmeden görevine dönecek.
Sonrasında Selami Başkan, Dilşeker’i yeni bir sürgüne mi gönderir, yoksa mahkemenin kararına uyup çalışmasına izin mi verir, bilemiyorum.
Bildiğim bir şey var; bu kararın, Başkan Selçuk’a mobbingle bir yere varamayacağını açıkça anlattığıdır.
Abdülvahap Dilşeker, mobbing nedeniyle hakkını aradı ve kazandı.
Teslim olanlar, çok şey kaybetti elbette. Dilşeker’in İcikli Köyü’ne gidiş gelişleri, çok pahalıya mal oldu.
Kimi zaman taksiyle, kimi zaman özel aracıyla gitti geldi.
Ekspertiz raporu çıkarıldı. Rapora göre, bir günlük yol masrafı artı 3’te 1 yevmiye, 509 lira tutuyor.
5 ayda 63 gün İcikli Köyü’ne gitttiğine göre... 63 X 509 = 11.700 lira... Mağdur, şimdi bu paranın yanı sıra manevi tazminat isteyecek, yargı yoluyla...
Görevini yapan memuru, “Sen benden değilsin” deyip sürgüne yollamanın bedelini belediye ödeyecek.
Yazık değil mi milletin parasına?
Öyle bir adalet olmalı ki...
Tüm o parasal bedel, belediyenin kasasından değil, Başkan Bey’in cebinden karşılanmalı.
