İranlı yazar Daryush Shayegan'ın "Yararlı Bilinç" adlı kitabından alınma aşağıdaki fıkra bakalım size de aşina gelecek mi!
Yıllarca ülkesinden uzak kalmış genç bir adam İran'a döndüğünde Tahran Havaalanı'ndan evine gitmek için bir taksiye biner... Yarı yolda şoföre ilk tütüncüde durmasını söyler.
- Tütüncüde ne yapacaksınız beyim? diye sorar şoför.
- Sigara alacağım...
- Sigarayı artık camide satıyorlar beyim.
- Camide mi ? Yahu cami Allah'ın evidir, oraya ibadet etmeye gidilmez mi?
- Hayır beyim! İbadet etmek için artık üniversiteye gidiliyor.
- Peki o zaman öğrenim nerede yapılıyor?
- Öğrenim hapiste yapılıyor beyim.
- Hapiste hırsızlar yok mu?
- Hırsızlar artık hükümette beyim...
Eğer yürüdüğünüz yolda güçlük ve engel yoksa, bilin ki o yol sizi önemli bir yere ulaştırmaz.
"At şarkı söyleyememekten mutlu mudur? Hayır, koşamadığı zaman mutsuzdur. Köpek uçamamaktan mutsuz mudur? Hayır hissetmez olduğu zaman mutsuzdur. İnsan aslanları boğazlayamaz ve olağanüstü şeyler yapamazsa mutsuzlanır mı? Hayır, insan bunun için yaratılmış değildir. O ancak utancını, iyiliğini, bağlılığını, adilliğini yitirdiği zaman; tanrıların onun ruhunda yarattığı tanrısal özellikler silindiği zaman mutsuzdur."
Kadıköy Camii'nde vaaz vermekte olan Osman Demirci hocaya:
- Hocam, diye sormuşlar, at nalını evimizin kapısına asarsak uğur getirir mi?
Demirci hoca:
- Sanmam, demiş, o nallardan her atta dört tane var ama garibanlar bütün gün kamçı yiyip duruyorlar...
Ayın altındaki basit aşkların
özü bedendedir ayrılığa dayanamaz
çünkü uzak düşer aşkı oluşturan ögeler de
birbirinden ayrılır ayrılmaz
oysa öyle arıtılmış aşkımız var ki bizim
nasıl bir şey biz de bilmiyoruz
öyle bir güvenimiz var ki aklına birbirimizin
gözler, dudaklar, eller uzaktaymış aldırmıyoruz (!)
ruhlarımız da aslında tek olduğundan
ayrılmaz asla ben gidince şimdi
uzar gider yalnızca hiç kopmadan
hava inceliğinde dövülmüş altın gibi.
Bu güzel ülkede gecekondular oy deposu olduğu sürece villalar parfüm deposu olarak kalacaktır.
İnsan her yaşta bir şeyler öğrenir... Jackson Brown'ın "Şu Hayatta Neler Öğrendik Neler"adlı kitapçığından okuyalım bazılarını...
İnsanlara iyi davranmanın hiçbir maliyeti olmadığını öğrendim. Yaş:66
İyi kalpli olmanın mükemmel olmaktan daha önemli olduğunu öğrendim. Yaş: 70
Çalıştırdığımız insanlara iyi davrandığımızda, onların da müşteriye iyi davrandıklarını öğrendim. Yaş: 49
Bir tartışmayı tatlıya bağlamadan yatağa gidilmemesi gerektiğini öğrendim. Yaş: 29
Bir toplantıda zekâmı ya da sohbetimi göstermek konusunda tercih yapmak gerektiğinde sohbeti seçmemin daha iyi olacağını öğrendim. Yaş:53
Bir bebeğin evlilik sorunlarını çözemeyeceğini öğrendim. Yaş: 24
Bir domuza ve bir çocuğa istedikleri her şeyi verirseniz sonuçta çok iyi bir domuzunuz ve çok kötü bir çocuğunuz olacağını öğrendim.Yaş: 77
İşyerinde romantik ilişkiler aranmaması gerektiğini öğrendim. Yaş:31
İnsanın kendisinden daha sorunlu birisiyle evlenmemesi gerektiğini öğrendim.Yaş: 31
Gerçekten yaşamaya başlamak için emeklilik beklenirse, çok uzun bir süre beklenilmiş olunacağını öğrendim.Yaş: 67
Kendimi neşelendirmek istediğim zaman en iyi yolun başka birini neşelendirmeye çalışmak olduğunu öğrendim. Yaş:13
Kiminle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar olduğunu öğrendim. Yaş: 95
Uzan, ceza alırsa siyasi yasaklı olacakmış.
Türkiye'deki prosedür bu...
Önce siyasi yasak, sonra başbakanlık...
