Kaç gündür aklımda Altay var...
Aman Allahım aradan 2 haftayı aşan bir süre geçti, hala aklım Altay’ın şampiyonluğunda, o muhteşem tribünler gözümün önünde..
İzmirliler olarak rüyada gibiyiz. Altay’ın şampiyonluğuyla bulutların üzerindeyiz. Bu şehrin en önemli sembollerinden biri ayağa kalktı. Ne kadar güzel değil mi? Hani maç bittikten sonra taraftarların Altay Marşı’nda haykırdığı gibi; İzmir’in parlak yıldızı, duydular şanımızı, yüksel ki sen, kararsın ay...
Gümüşhanespor maçında ikinci golden sonra tribünlere baktım. Hemen hemen herkes bir yandan bağırıyor bir yandan da hüngür hüngür ağlıyordu. İsim isim yazsam ayıp olur ama bu takım 3. Lig’deyken peşinden giden, sevdalarını hiç terk etmeden arkasından yürüyenler vardı.
Uzun süreden bu yana birilerine kızıp maçlara gitmeyen eski bir yönetici gördüm, hıçkıra hıçkıra başı dizlerinin arasındaydı. Herkes ağlıyordu. Sevinç gözyaşları bu kadar özlenir miydi?
Allah bir daha Altay’a son yıllarda yaşadığı kötü günleri yaşatmasın. Çok iddialı konuşacağım. Altaylıları hiç bu kadar inanmış, bu kadar coşkulu görmemiştim.
Evet zor yıllar geçirdi 104 yıllık çınar. Belki dibe vurmak üzereydi ama Altay’ın yeniden ayağa kalkacağını çok iyi biliyordum. Hep söyledim, İzmir için Altay’ın önemi çok büyük. İzmir’de rekabet ettiği kulüpler içinde de çok önemli... Bu kulübün ruhunda mücadele azmi var. Bu kulüpte anlatılmaz bir futbol ruhu var. Parayla, pulla satın alınamayacak değerler var. Anlatılmaz, yaşanır.
***
Bir dönem Süper Lig’in flaş takımlarından biri olmasına rağmen taraftarından ve halktan uzaklaşan Altay, artık küllerinden doğdu ve eskisinden daha güçlü olacak. Tabii burada genç Başkan Özgür Ekmekçioğlu’nun emeğini es geçmeyelim. Zafer gecesi Alsancak’ın sokakları hınca hınç Altay’ın şampiyonluğunu kutlarken, semt çok büyük bir mutluluk yaşıyordu. Tribünlerin ağır ağabeyleri bir köşede selamlarken, Altay’ın duayen ismi Kemal Zorlu taraftarla üçlü çektiriyordu. Takım 3. Lig’e düştüğünde, ateşten gömlek giyen Cihangir Marmara çocuklar gibi şendi. Çok sevdiğim Göztepeli bir mekan sahibi, “Altay sayesinde esnaf bugün 6 aylık ciro yaptı” derken mekanına gelen dostlarıyla birlikte şampiyonluk şarkıları söylüyordu.
***
Artık İzmir futbolunun önü açıldı. Göztepe Süper Lig’de çok başarılı bir sezon geçirirken, Altınordu, Altay, İzmirspor eski günlerine doğru yol almaya başladı. Karşıyaka’nın da ayağa kalkacağını umut ediyorum. Altay’ın başarısında, Göztepe’nin hızlı yükselişi de büyük etken oldu. Çok kısa zamanda iki güzide kulübümüz Süper Lig’de karşılaşırlarsa hiç şaşırmam. Altay, Göztepe ve Ankaragücü şunu gösterdi; insanlar artık şehrinin, semtinin takımına, sevdasına daha fazla sahip çıkıyor.
***
Altaylılara birkaç sözüm olacak. Bugünlerin keyfini yaşayın ama hiçbir zaman kazanma azminizi yitirmeyin. Bakın bir Kasımpaşaspor yenilgisi sonrası bu kulüp tam 10 yıl kaybetme korkusuyla yaşadı. Altay artık ayağa kalktı.
Altay oynadığı her maçı kazanmak için çıkar. Yıllar önce bu ülkenin bayrağını temsil ederken Benfica’nın Benfica olduğu yıllarda da Altay kazanmak için sahaya çıktı ve İzmir’de Benfica’ya yenilmedi. Bırakın artık geçmişte yaşanan şansızlıkları, kırgınlıkları. Alacak, verecek hesaplarını. Bugün başarı için kenetlenme günüdür. Belki de uzun zamandır bir araya gelememiş çok büyük bir aile bu. Artık bu büyük kulübe köstek olmak yerine destek olmanın tam zamanı. Zor zamanda bu kulübe sahip çıkan genç Başkan Özgür Ekmekçioğlu’nu yürüdüğü bu yolda yalnız bırakmayın. Onun yoluna ışık olun...
Tabii ki çıkılan bu yolda her şey toz pembe olmayacak. Ama Altay’a en kötü günlerinde bile her zaman inanmış biri olarak şunu söyleyebilirim. Altay gümbür gümbür geliyor. Taraftarın deyimiyle; Kâbus geri döndü bir kere. Şimdi kendini büyük diye tayin edenler düşünsün. Haramilerin saltanatını yıkmaya geliyoruz...
