ÇOK bağırıp çağırdım ama bir dinleyen çıkmadı.
Gitti, gidiyor beyler; dönüşü olmayacak, elalemin “yaban”ı gelecek benim topraklarımın sahibi olacak dedikçe, ekranlardaki ilanların sayısı arttı...
Krediler, kolaylıklar; al parayı hasat zamanı öde; yok yetiştir sat, borcunu kapat derken, İzmir-Manisa-Söke-Aydın’daki en verimli tarım arazilerimizin sahibi, ortakları yabancılar olan bankaların eline geçti.
Bugün ipotekli, yarın tapulu malları olacak.
İstiklal Savaşı’nda bir karışını vermemek için, onbinlerce şehit verdiğimiz, topla -tüfekle savaşarak aldığımız topraklarımız, şimdi bir kalem oynatan beyaz gömlekli -kravatlı yabancıların eline geçiyor; devlet, TBMM, Hükümet, Silahlı Kuvvetler, siyasi liderler, politikacılar, üniversiteler, yerel yöneticiler, hepimiz tribüne maç izlemeye çıkmış insanlar gibi sadece seyrediyoruz!...
Sözde Türkiye’de yabancıya toprak satışı yasak.
Ya da çok sınırlı...
Ama bilmem ne bankası, “kılıf” olunca, serbest...
Ticari iş, ticari alacakmış!...
* * *
İzmir, Manisa, Söke, Aydın’da 25 bin köylünün tarlası ipotekli ve hacizli.
Abartmıyorum...
Resmi kayıtlar bunu söylüyor.
Ve 25 bin üretici, düne kadar sahibi olduğu, suladığı, ektiği, biçtiği tarlasında şimdi kiracı olarak çapa sallıyor.
Yani;
Düne kadar milletin efendisi olanlar, bugün amele...
Ya da icarcı, gündelikçi...
* * *
Köylünün içine düştüğü borç batağı, ülkemizdeki işsizlik kadar önemli.
Hatta çözüm bulunması çok daha öncelikli bir sorun.
“Ne yapalım, aldığı borcu ödememiş, sonuçlarına da katlanılsın” diye geçiştirilecek kadar basit değil.
Söz konusu olan bu ülkenin toprakları.
BDDK mı devreye girer, Merkez Bankası mı, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı mı, Hazine mi?
Birilerinin çıkıp, köylünün yabancı ortaklı bankalardan kullandığı kredileri yeniden yapılandırması şart.
Devlet, Ziraat Bankası kanalıyla bunu yapabilir.
Köylünün bu bankalara olan ve temerrüte düşen borçlarını, Ziraat’ten kredilendirerek kapatabilir.
Köylü de bilir ki, borcu sadece bir devlet bankası olan Ziraat’edir.
Ödeyebilirse öder, ödeyemezse, toprağı yabancıların eline geçeceğine hiç olmazsa devlete kalır.