SEÇİM iki sonuçlu bir yarıştır.
Kazanılır da, kaybedilir de...
Kazanmak kadar kaybetmek de; seçimde etik bir sonuçtur.
Pazar günü 280 bin esnaf ve sanatkârın “lideri” için sandığa gidildi.
İzmir’de yüz otuzbir oda başkanı ve bu odaların yönetim kurulu üyeleri, iki adaylı seçimde oy kullandı.
Esnaf birliği seçimleri önemlidir.
Toplumun “orta direği” esnaf ve sanatkârın “lideri”, “babası” olmak öyle kolay bir iş değildir.
Hele, pek çok iddianın, ortada harman gibi savrulduğu bir süreçte yapılan seçim çok daha önemlidir.
İzlenimim şu:
44 yıl bu teşkilâta başkanlık yapmış, milletvekilliği, konfederasyon başkanlığı görevlerini üstlenmiş 78 yaşındaki Cemal Tercan, 2005 yılında M. Ali Susam’a karşı sadece seçim kaybetmişti.
Oysa, ısrarla aday olup, girdiği bu seçimde aldığı çok ağır yenilgiyle, teşkilatta “ismini ve ağırlığını kaybetti, yok etti...”
* * *
Hırs ve intikam duygusu, kaldırılması çok ağır bir yüktür.
Bunun için de büyüklerimiz sık sık, “Allah hiç kimseyi hırsına yenik düşürmesin. İnsanın hırsı, aklının önüne geçmesin” uyarısı yaparlar.
Belli ki Tercan için beş yıl önce kaybedilen seçim mağlubiyeti büyük bir “hırsa” dönüşmüş. Aklının önüne geçmiş.
Ve, bastırılamayan bu duygu, belki de pazar günü yaşadığı hezimetin en önemli nedenlerinden biriydi.
* * *
İzmir Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği seçimlerinden çıkarılacak bir başka ders de; “çamur at, izi kalsın” mantığıyla yapılan karalama kampanyalarının insanları bir noktaya taşımayacağını göstermesidir.
Bindört delegenin oy kullandığı Birlik seçimlerine; 804 oy alarak, 181 oyda kalan rakibi Cemal Tercan’a 623 oy fark yapan Zekeriya Mutlu’nun, “İddia, ispat ister. İspat delil ister. Delil belge ister” sözleri damgasını vurdu.
Günlerden beri gazete ve televizyonlardan seslendirdiği ve kongre salonunda da mikrofondan sıraladığı suçlamaları ispatlayamayan Cemal Tercan, hem zor durumda kaldı hem de Mutlu’nun iddialara tek tek cevap verirken “dosyalı-belgeli” gösterisine yenik düştü.
* * *
Esnaf teşkilatı, bugün her zamankinden daha çok birlik-beraberlik içinde ve birbirine destek vermek zorunda.
İçinden geçilen süreçte, krizden en çok zarar gören kesim esnaf ve sanatkârdır.
Herkes, koltuğu ve birbirinin kuyusunu kazmayı, arkadan hançerlemeyi bırakıp, önce işyerini, sonra mesleğini, ardından da örgütünü sahiplenmelidir.
Esnafın çok ama çok sorunları var.
Çözüm; yeniden Birlik Başkanı seçilen Zekeriya Mutlu’nun “seçim şarkısı”nın dizelerindeki gibi “Beraber... Beraber... Hep beraber” olmakla mümkün.
* * *
Yeni bir sayfa açın beyler...
Hırstan, çekememezlikten, dedikodudan, arkaya dolanıp iki puan aldım diye bağırıp-çağırmadan, insanları kırmadan, onurlarıyla-şerefleriyle oynamadan, karşılıklı sevgi ve saygıyı eksik etmeden, küs-kırgın kalmadan, kavga yerine uzlaşmayı, çekişme yerine hoşgörüyü denemeli ve başarmalısınız.
Gün, didişme ve kaos yaratmak değil, birlikte tek yumruk olmak günüdür.
İstenirse başarabilirsiniz.
İhtiyacınız olan kuvvet ve kudret; toplumun “ortadireği” olduğunuzu unutmamak ve esnafın anayasası “Ahilik Geleneği”dir.
