Gökyüzünü karıştırırım, günü, geceyi
Rüzgarla yağmurla dans ederim
Biraz aşk, bir tutam bal
Ve dans ederim, dans, dans, dans
Ve gürültünün içinde, koşarım, korkarım
Benim sıram mı?
İşte acı geliyor…
***
Yukarıdaki sözler Fransız şarkıcı Indila’nın, “Derniere Danse” albümüne de adını veren aynı isimli şarkısının sözlerinin bir bölümü. Fransızcam yok ama nedense bu parça beni çok etkiliyor. Her ne kadar Indila şarkısında, kendi içinde kopan aşk fırtınasından söz etse de bana ülkemizin üzerine çöken deprem ve sel felaketlerini anımsatıyor. Dünden beri sürekli kulaklarımda…
Dedim ya Indila başka şeylerden söz ediyor. Fakat izlediğim klibinin içeriğinden olsa gerek, çok etkiledi beni. Paris’te kopan bir fırtınada kaçışan insanlara inat, fırtınaya doğru yürüyor Indila. Ve tam o sırada bir kız çocuğu, bi aracın arka camından onu izliyor...
Öyle bir zamandan geçiyoruz ki; Türkiyemiz tam da bu klipteki gibi fırtınaya doğru yürüyor. Korkmadan, cesaretle ve tüm acılarına rağmen. Önce deprem, ardından sel, fırtına... Adıyaman ve Şanlı Urfa acıyla sarstı yüreklerimizi. Ama biz Türkiyeyiz, yılmak, pes etmek yok kitabımızda. Yardımlaşarak, paylaşarak aşacağız bu kötü günleri.
“Sen de amma hayalcisin” diye düşünebilirsiniz. Bizim insanımız yaptıklarıyla düşündüklerimin hayal olmadığını her an gösteriyor bizlere. Şu anda köyüm Çınardibi’ndeyim. (İzmir Bayındır) Hava buz kesiyor. Evimizin biraz aşağısında yaşayan İsmigül ablam sesleniyor eşim Ebru’ya. Bahçesinde yetişen otlardan toplamış, biraz da börek yapmış, bize getiriyor. Eşimle bahçenin ortasında buluşup biraz sohbetten sonra ayrılıyorlar. Camdan onları izliyorum. Öyle güzel görünüyorlar ki; aklıma Türkiyem geliyor. Ne zorluklar yaşamış, yaşıyor memleketimiz. Ama her defasında ayağa kalmasını da biliyor, biliyoruz. Ve bunun tek bir sebebi var; Dayanışma, paylaşma...
Kayınpederim Aydın Sayan’n sık kullandığı bir deyim var; “Olan olmayana bakacak.” Aslında her şeyi anlatıyor bu söz. Bugün, o gün! Olanın, olmayana bakacağı gün. Ve bu bizim özümüzde var, genlerimizde var. Saracağız yaralarımızı, paylaşarak, yardımlaşarak güçleneceğiz...
Sevgili komşumuz İsmigül ablama camın kenarında oturup öylece dışarıyı seyrederken, bana bunları hatırlattığı için sonsuz teşekkür ederim.