Herkes köfte yapar ama Sofu usta kuzudan yapar!

Köfte sevdamı duymayan kalmadı artık. Kaldıysa da yaptığımız televizyon programıyla herkesin haberi olmuştur. Köfte Dedektifi programım için epey köfteci dolaştım. Genel olarak gittiğim köfteciler güzeldi. Ancak bazıları “daha güzeldi”!

İşte onlardan biri Konya Keresteciler Sitesi’nde bulunan Köfteci Sofu. İsmail Tatgil aslında bir muhasebeci. 1950 yılında yanında çalışanlar ayrılınca İsmail amca kendini bir lokantanın mutfağında bulmuş. Askerliğini yaptıktan sonra kendi işyerini açmış İsmail usta. Mesleğe başladığı günden bu yana yaptığı ürünleri hiç değiştirmemiş. Kuzu şiş köfte, kuzu şiş ve tavuk şiş yapıyorlar dükkanlarında.

Siparişin yanında salata, soğan, yeşillik hemen geliyor. İsteyene cacık da var. Enteresan olansa köftenizi yerken cacık dahil biten yancılar hemen tamamlanıyor. İkinci, üçüncü cacığa para ödemiyorsunuz yani.

3 kuşak bir arada çalışıyorlarmış düne kadar ancak İsmail amca pandemiden beri seyreltmiş dükkana geliş gidişlerini. Başta söylediğim gibi, benim İsmail amcayı tanımam, çektiğimiz Köfte Dedektifi programı sayesinde oldu. Araştırma yaparken herkesin dilindeki şu söz çok dikkatimi çekti “Herkes köfte yapar ama Sofu Usta kuzudan yapar”...

İsmail amcanın lakabı Sofu, dükkanının adı da Köfteci Sofu. Doğrusunu isterseniz onca karmaşanın (tv çekim işleri) arasında, nerden bu sofu lakabı, diye sormak gelmedi aklıma.

İsmail amca çok hatırşinas birisi. Öyle ki Konya’da tanıştığımızdan beri, en kötü iki haftada bir arıyor beni. Hal hatır soruyor, bi iki sohbet ediyoruz “Hadi evlat Allaha emanet ol” deyip kapatıyor telefonu.

Yok böyle kuzu şiş

Bilmem, belki de bu huş muhabbetin, hatırşinaslığın lezzeti geçiyor ustanın köftelerine. Çünkü içine sadece tuz giren bir kuzu şiş köfte başka türlü bu kadar lezzetli olamaz öyle değil mi?! Benzer köfteleri Antalya, Burdur yörelerinde de yapıyorlar ama inanın ben bu kadar lezizi bir şiş köfte tatmadım daha önce. Konya’da şiş köfteyle bir de kuzu şiş söyleniyor. Elbette biz de geleneğe uyduk ve söyledik. Köfteyi bi tarafa bırakırsak, diyebilirim ki, yediğim bu kuzu şişin üzerine başka bir kuzu şiş yemedim ben. Köftenin, şişin yanında gelen ezme, cacık, salata da ayrıca çok keziz, öyle laf olsun diye verilen şeyler değil. Sofu ustaya “Kıymetli büyüğüm nedir bu işin sırrı? Kuzuya bi tuz girdi gördüm, kuzu şiş bi gece zeytinyağında bekledi. İnan anladım ama nasıl bu kadar lezzetli olabilir bi et?” diye soruyorum. “Şişek kuzudur benim etim, hiç değiştirmem” diyor ve ekliyor “Azın bereketi çoktan hayırlıdır evlat”. Galiba işin sırrı da azın bereketinde. Kanaat etmekte, işini hakkıyla, hukukuyla yapmakta.

Evlatları, torunu, her biri dükkanda işbölümü yapmışlar. Görünen o ki, Sofu ustanın eli inşallah daha uzuun yıllar sürecek ve bu lezzetli köfteyi, kuzu şişi birçok insan tadacak. Sofu ustam dilerim en kısa zamanda karşılıklı köfte yer muhabbet ederiz. Güzel İzmir’den Konya’ya selamlar...