Dün, yıllardır görüşemediğim bir kadın arkadaşım aradı. "İçinden çıkamadığım bazı sorunlarım var." dedi. Hem dikkatle dinledim hem de ne yapması gerektiği ile ilgili düşüncelerimi paylaştım. Vedalaşırken, birdenbire hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Şaşırdım elbette... "Kimi arasam ya zamanı yoktu ya da anlattıklarımı önemsemeden dinledi. Bana bu kadar zaman ayırdığın için minnettarım." dedi.
Sevgili okurum, dünyanın en zor şeyi bir sorununuz olduğunda size kimsenin zaman ayıramamasıdır. Çağımızda ne yazık ki çok sayıda insanın yaşadığı en büyük sorun; işte bu nedenle yaşadığı yalnızlık duygusudur.
Lütfen! Bir gün gelir o dinlemediğiniz arkadaşınız da sizi dinlemeyebilir.