Bu suçların mağdurlarının olayın sebebi gibi görmenin yanlışlığı net olarak kabul edilmeli. Artık bu durum tartışılır olmaktan çıkmalı. Çünkü taciz ve tecavüz suçunun gerekçesi olamaz.
Ne yazık ki bazı olaylarda yakınları bile “Neden bu elbiseyi giydin? Neden bu saatte oradan geçtin?” benzeri sorularla olayın mağdurunu suçlayabiliyor.
Mağdur hiçbir nedenle şikayetten vazgeçmemeli. (Hak arama özgürlüğünü kullanması sadece kendisi için değil tüm toplum için çok önemli. Çünkü Bu suçu işleyenler çoğu zaman “Nasıl olsa şikayet edemez” düşüncesi içindelerdir.
Hak arama özgürlüğü kullanıldıkça bu suçu işleyenlerin cesareti kırılır. Cezanın bir amacı ıslah diğer amacı da caydırıcılıktır.
Sadece ceza davası yetmez, mutlaka tazminat davası da açılmalı. Mağdur bu parayı almak istemezse istediği bir yere bağışta bulunabilir.
Sivil toplum kuruluşları mağdurlara "Her zaman yanındayız" mesajıyla özellikle manevi yönden daha da sahip çıkmalı.
Böylece bu suçların mağduru kendini yalnız hissetmez. Çünkü bazen mağdurun ailesi bile şikayetçi olmasını istemiyor ve yalnız bırakıyor.
Bu suçların mağdurları mümkünse psikolojik yardım almalılar. Psikolojik yardım mağdurların bir yandan bu zorlu süreci aşmalarını sağlarken diğer yandan hak arama mücadelesinde direnç kazanmalarını sağlar.
***
Mutluluk ve sağlık dileklerimle…
Cengiz Hortoğlu