Bazen geri çekilmeli insan, "Neler oluyor?" diye düşünmeli, zaman kayıp giderken ellerimizden. Bir yıldız kaydığında hep onu anımsarım. Fakülte yıllarımda tanıştım onunla... Öyle güzel gülerdi, öylesine hayat doluydu ki... Kıvır kıvır saçları, simsiyah gözleri vardı, bir insan nasıl hem hüzünlü hem de güler yüzlü olur! onda gördüm bunu... Onun kadar güzel dans edeni göremedim bir daha... Yüzerken sanki bir deniz kızı olurdu. Üzülürdü, kanadı kırık bir serçe gördüğünde ya soğuktan titreyen bir çocuk... Bu kadar mı yakışırdı hüzün bir insana! Her şiiri öyle güzel dinlerdi ki; sanki duyduğu tüm şiirler onun için yazılmış gibi... Bir bakardın bir çocuğun gözyaşlarını siliyor, bir bakardın martılarla dans ediyor. Daha yirmilerindeydi, hayalleri vardı yarınlara dair. Bir gün bir şey olur, zaman durur ya, her şey anlamını yitirir ve grileşir ya dünya, bomboş gelir hayat...
Ömrünün son dakikalarıydı. Gözyaşlarım içinde hastaneden ayrılırken boğulur gibiydim. Hep gelecek planlarımız vardır ya, işte geldi o gün, hem de şimdi... Bir demek çiçek alın sevdiğinize... Onun en sevdiği çiçek nergisti.