Anlatıyor bana... Her şeyi var; şan, şöhret, para, mal, mülk... Ama çok mutsuz! Neden? Hep 'Daha' fazlasını istiyor. Daha çok şöhret, daha çok para, daha büyük ev, daha lüks otomobil, daha iyi bir tekne... Hep başkalarıyla yarış halinde... İstediklerine sahip oluyor o yine mutsuz. Onun da daha fazlasını istiyor. Huzursuz, telaşlı, öfkeli... Çünkü bir yanılsama yaşıyor. Daha çoğuna sahip olmanın mutluluk getireceğini sanıyor. Oysa, şükretmeyi, minnettar olmayı, elindeki zenginlikleri paylaşmayı, mütevaziliği ve samimiyeti öğrense, ihtiyacı olanlara destek olsa mutlu olacak. Bir gün için o lüks hayattan, yapaylıklardan, sahte alkışlardan biraz uzaklaşsa, bir fırından sıcak ekmek alıp, bir kır kahvesine gitse, sadece zeytin, ekmek ve çayla kahvaltı yapsa oradaki güzel insanlarla sohbet etse her şey başka olurdu. Her şey bu kadar kolay sevgili okurum.
"Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel ya da kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. Kimse için 'en' değilim, 'daha' değilim. Bu devasa iddiasızlığın verdiği özgürlüğün hastasıyım..." Sabahattin Ali