Bir arkadaşım aradı, sorusunu sordu. "Acelem var." dedi. Bir erkek okurum, "En son ne zaman ev yemeği yediğimi hatırlamıyorum. Eşimin dizi izlemekten dolayı boş zamanı yok. Yemekleri hep lokantadan istiyoruz." diyor.
Bir kadın okurum da "Eşimin hep acelesi var beni asla dinlemiyor." diyor. Saatlerce dizi izlerken, internette oyun oynarken zaman sorunu yok. Ama sıra yemek yapmaya, eşini dinlemeye, arkadaşıyla konuşmaya, kitap okumaya geldiğinde ise zamanı yok. Çocukluk yıllarımda yaz aylarında köye giderdik. Ateş yakılır, hamur hazırlanır ve yufkalar açılırdı. Saç üzerinde bazlama denilen ekmek yapılırken bir yandan da yayık yayılırdı. Domates ve biber bahçedendi. Her şey emekti. Herkes bir şey hazırlardı. Yemek ise çoğu zaman bulgur pilavı ve yanında salataydı. Yeni pişmiş ekmek kokusu ve yayığın sesi halen hafızamdadır.
Ekmek, biçmek, hayvanların bakımı her şeyde emek vardı. Emeğin olduğu yerde ise mutluluk...