Baharla birlikte ağaçlar çiçek açmaya başladı. Bu sabah dere kıyısında yürürken doğanın ne büyük armağan olduğunu düşündüm. Doğa benim için huzur, sevinç ve hayata daha yakın olmak demek…
Doğanın her ilkbaharda kendini yenileyişi, çiçeklerin rengârenk açışı, kuşların süzülüşü… Ne çok mucize var farkında olana… Ne çok hikaye anlatıyor bizlere…
***
Peki ne oldu?
Artık hayatımızda daha az doğa ve daha çok teknoloji var, en yakın mesafeleri bile yürümek istemiyoruz.
Doğa yürüyüşleri ve arkadaş sohbetlerinin yerini akıllı telefonlar, tabletler aldı. Daha az oksijen, daha az hareket…
Yemek yerken bile bilgisayarda oyun oynayan insanlar tanıyorum. İletişim kolaylaştı ama azaldı.
İnternet bağımlılığı ciddi bir sorun olarak karşımıza çıkıyor.
Teknoloji ile birlikte her türlü bilgiye daha kolay ulaşabiliyoruz. İletişim için sayılamayacak kadar kolaylığa sahibiz, ancak aynı evde yaşayanlar bile daha az konuşur oldu. Eşin ve çocuklarına bile tahammül edemeyenler tanıyorum.
Dostlardan ve doğadan uzaklaşan insanlar daha öfkeli, daha hırçın ve acımasız olabiliyor.
Sosyal medyada bir paylaşımda bulunduğunuzda, o paylaşım ile ilgili aklınıza asla gelmeyecek anlamlar çıkarıp saldıranlar var. Dava açtığınızda veya karşılaştığınızda o kişinin yaptıklarından pişmanlık duyduğunu görebiliyorsunuz.
Bir insan kendisinden farklı düşünüyor diye neden birilerine bu kadar öfkelenir?
O halde ne yapmalıyız?
Evet, teknolojiden sonuna kadar yararlanalım ama hayatımızı esir almasına izin vermeyelim.
Çünkü huzur ve mutluluk ancak gerçek iletişimle ve sevgiyle gerçekleşir.
Doğadan ve insanlardan uzaklaşıp, daha çok sanal dünyaya yüzümüzü döndükçe, mutsuzluğun ve huzursuzluğun bizi beklediğini hatırlatmak isterim.
Kır çiçeklerinin kokusunu bilgisayardan alamazsınız.
***
Her şeyin istediğiniz gibi olması dileğimle…
Cengiz Hortoğlu
hortogludorduncubakis@gmail.com