“37 yaşında bir kadınım. Eşimle birbirimizi severek evlendik. 9 yaşında bir kızımız var.
Ayrıntıya girmek istemiyorum. Kısacası, eşimi bir kadınla yakaladım. Bu nedenle 7 aydan bu yana ayrı yaşıyorum.
Eşim sürekli arayıp özür diliyor. Eşimi affedip etmemekte kararsızım, affedersem doğru mu yapmış olurum?
***
Değerli okurum, bu yaşadıklarınızın sizi çok üzdüğünü anlıyorum. Ancak, size ne karar vereceğinizi ben söyleyemem.
Bu vereceğiniz karar tüm yaşamınızı değiştirecektir. Kaldı ki bir de 9 yaşında bir kızınız var. Bu nedenle bu kararı iyice düşünüp siz vermelisiniz. Ancak ne karar verirseniz verin, kararsız kalmayın.
Bir gün bir odada yalnız başınıza kalarak tüm bunları düşünün. Eşinizi affedecek kadar çok seviyorsanız affedin. Ama affetmek size acı verecekse affetmeyin ve boşanın. Başkalarının etkisi altında kalmayın.
Tek doğru yoktur. Kararların doğruluğu kişiden kişiye değişir. Hiç kimse sizi verdiğiniz karardan dolayı eleştiremez.
Çünkü bu hayat sadece sizin hayatınızdır. Önemli olan iç huzurunuzdur.
Tek yapmanız gereken verdiğiniz karar ne olursa olsun, pişmanlık duymadan artık bu olayı bir daha hatırlamamak, geçmişi unutmak ve yarınlara bakmaktır.
Boşanmaya karar verirseniz, yasalar sizden yana… Davanızda maddi ve tazminat ve nafaka talep etme hakkınız vardır.
Sizi çok yakından ilgilendiren Medeni Kanunun 236.maddesini sizinle paylaşmak istiyorum.
MADDE 236.-Her eş veya mirasçıları, diğer eşe ait artık değerin yarısı üzerinde hak sahibi olurlar. Alacaklar takas edilir.
Zina veya hayata kast nedeniyle boşanma hâlinde hâkim, kusurlu eşin artık değerdeki pay oranının hakkaniyete uygun olarak azaltılmasına veya kaldırılmasına karar verebilir.
***
Her şeyin hayalleriniz gibi olması dileğimle…
Cengiz Hortoğlu
***
http://twitter.com/cengizhortoglu