Eveet herkese merhabalar! İşte beni ilk kez okuyacağınız ebeveynlik gündeminin neredeyse en derin meselesini içeren yazımın başlığı: Sen de kim oluyorsun uyku eğitimi?!
Kimilerine göre şartsındır artık, kimilerininse bir türlü içine yatmazsın ben gibi. Modernleşme, eğitim, ilerleme çoğu kez iyiydi oysaki, görmeseydim seni. Uzmanları dahi ikiye böldün. Bildiğim, anladığım birşey varsa o da; Sen olmamalısın! Hiçbir bebeğe dokunmamalısın. Bırak anneleri dokunsun, sarsın. Söylesene hangi memeli canlı çağırıyor seni, görmüş geçirmiş insan memelisi haricinde? Hangi bebek arkadaş etmiş, koklaşıyor seninle? Bebek diyorum sana, bebek. Büyüse de insana göre henüz çok yeni, fazla yeni, yenidoğmuş neredeyse. Kaç ay geçecek üzerinden de alışacak bu dünyaya? Annesinin sıcacık karnından çıkmayı o mu istedi? Sorsaydın belki kalacaktı daha. Orada istediğinde yatar, istediğinde de kalkardı. Doğdu ya iyiki, sevindin dimi. İnsanlar peşinde geziyor, sana bedel ödüyor, bebeğini ağlatmaya kıyıyor. Henüz altındaki bezinden haberi olmayan bebeğin uykusunun eğitiminin şartları şurtlarını kurcalıyor. Seni yok etsek şöyle. Bebeğimizin sesini dinlesek. O uyuduğunda biz de uyusak, bir süre en azından. Birlikte