Doğası gereği her insan başkalarının ve özellikle sevdiklerinin gözünde kendisinin değerli olduğunu hissetmek ister. Hissetmek dedim, çünkü bilmek yetmiyor; aynı zamanda duygusal olarak da bunu yaşamak gerekiyor. Değerli olmak ne demek? El üstünde tutulmak mı? Çok şımartılmak mı? Hayır, bundan bahsetmiyorum. İnsan olarak varlığına, fikrine, duygusuna değer verildiğini bilmekten bahsediyorum. Özellikle çocukluk döneminde sevilen çocuk, değerli olduğunu hisseder. Sevgi dolu bir aile ortamında yaşayan kişiler, kendilerine değer vermeyi öğrenirler. Başkalarından önce, bizim kendimize değer vermemiz ve kendi değerlerimizin farkında olmamız gerekir. Bu, kendimizi Kaf dağının tepesinde görmek veya sahip olmadığımız değerlere sahip olduğumuza inanmak demek değil! İçimizde var olan iyi yanları keşfetmek, değiştiremediğimiz taraflarımızı kabullenmek ve bir birey olarak yaşamın içindeki varlığımızı değerli bulmak, yani başlangıç noktasında kendimizle barışık olmak... Herkes sevdiğinin gözünde biricik olmak ister, sevilmek ve değerli olmak ister. Bu, birbirimize sürekli olarak sözle söylediğimiz bir şey olmasa da, davranışlarımızla sıklıkla hissettirdiğimiz bir şeydir.
Yaşamın koşuşturmasında sevdiklerimize değerli olduklarını hissettirmeyi unutabiliyoruz. Hatta bazen bunu söylemeyi gereksiz buluyor, nasılsa onların bildiğini varsayıyoruz. Ama, bu dil tembelliğini bir kenara bırakıp arada “Benim için değerlisin, iyi ki varsın” diye karşımızdakine hitap ettiğimizde, sevdiğimiz kişiyi çok mutlu ediyoruz. Aynı şekilde, size de belki uzun zamandır sevdiğiniz bir kişi değerli olduğunuzu hissettirmedi. Belki sizi sevdiğinden şüpheniz yok, ama küçük bir dokunuşuyla onun gözünde değerli olduğunuzu hatırlamak istiyorsunuz. Belki de söylemediği gibi bunu hissettirmeyi de unuttu. Yine küçük bir hatırlatmayla, onun ezberini bozmak ve alışkanlıkla davrandığını anlamak ve onun gözünde değerli olduğunuzu bilmeye ihtiyacınızın olduğunu hatırlatmanın nesi kötü ki? Peki siz çocuklarınıza, eşinize, arkadaşlarınıza değerli olduklarını nasıl hissettirirsiniz? Size nasıl hissettirildiğinde mutlu olursunuz? Veya nasıl davranıldığında kendinizi değersiz hissedersiniz? Hız çağında bunları yakalamak veya bunların üzerine düşünmek çok fazla mümkün olmuyor. Ama bu küçük dokunuşlar herkese iyi geliyor. Sevdiklerinize, onları sevdiğinizi ve sizin için değerli olduklarını hissettirin. Merak etmeyin şımarmazlar, sadece mutlu olurlar.
Yetersiz miyim?
Değerli olduğunu hissetmeyen, sevildiğini düşünmeyen kişilerin genelde özgüveni düşük olur. Kendi gözünde değerli olmayan insanlar, değerli hissetmek için dış dünyaya bağımlı olurlar.
Sürekli olarak onay ararlar, onay bağımlısı olur çıkarlar. Ailesinde gerçek sevgi görmeyenler, bu sevgiyi dış kaynaklardan tamamlamaya çalışır.
Kendini değersiz bulan kişi, sevgiyi hak etmediğini düşünür; sevgi alamaz, veremez. Bunun sonucunda yoğun olarak yetersizlik duygusu yaşamaya başlar. “Değersiz olduğuma göre yetersiz de olmalıyım” düşüncesiyle kendine güvenini kaybeder. Yetersizlik duygusuyla baş etmek zordur, insanın kendine olan inancını sarsar. Yetersizlik duygusunu gidermek için önce değersizlik inancının ortadan kalkması gerekir. Kendine değer veren kişi, yeteri kadar iyi olmaya inanır, elinden gelenin en iyisini yapar ve sürekli “Yetersiz miyim?” diye kendini kurcalamaz. Değerinizin farkında olun, o zaman yeterli olduğunuzu da bilirsiniz. Yakın çevrenizdekilere de değerli olduklarını hissettirirseniz, yeterlilik hislerine katkınız olur.
