Bugün, Anneler Günü! Özel günlere çok sıcak bakmasam da yeri gelmişken biraz anne olmaktan, annelerin yaşattıklarından ve yaşadıklarından söz etmek istedim.
Yazımın başında belirtmeliyim ki bir çocuğa bakım ve emek veren kişinin mutlaka biyolojik anne olması gerekmiyor.
Ve yine üzülerek söylemeliyim ki biyolojik olarak anne olmuş ama duygu olarak bu konuma geçememiş birçok kadın var.
Bu yazım boyunca “anne” olarak bahsedeceğim ama bu kavramın bir çocuğa annelik yapan herkesi kapsadığını bilerek okuyun lütfen…Doğurmadan da bir çocuğu anne şefkatiyle büyüten pek çok kadın var!
***
Anneleri anmak veya kutlamak için bir güne ihtiyacımız yok. Bu sebeple annelerin bir günü değil, her günü değerlidir. Anneler zaten, yaptıkları hiçbir şey için karşılık beklemezler. Annelerde en sevdiğim şey de budur; karşılıksız sevgi!
Sağlıklı olan hiçbir anne, çocuğunu bir çıkar uğruna sevmez. Çocuğuna bir beklentiyle yaklaşmaz. Tek beklentisi onun mutlu olmasıdır. Bir küçücük sevgi sözcüğü veya bir küçük öpücük bir anneyi mutlu etmek için yeter!
Bir çocuk annesinden sevgi görüp, ona güvenle bağlandığında mutlu olur. Annesinden sevgi ve ilgi alamayan çocuklar için hayat çok daha zordur. Özellikle var ama yok olan anneler çocuk için acı vericidir. Fiziksel olarak var olan duygusal olarak çocuğuyla bağı olmayan anneler çocuklarına çok zarar verirler.
Anneler gününün coşkulu bir yanı olduğu kadar hüzünlü bir yanı da vardır. Annesi hayatta olmayan çocuklar yaşı kaç olursa olsun, o gün içlerinde burukluk hissedebilirler.
Annesini zaten özlemle başka günlerde de anıyordur ama anneler gününde özellikle basın ve sosyal medya kanalındaki yayınlar nedeniyle bu özlem depreşebilir. Bazen de anneler için hüzünlüdür. Her kadın iyi bir anne olamadığı gibi her evlat da iyi bir evlat değildir.
Annesini anneler günü dışında da hatırlamayan, aramayan ve sormayan birçok kişi var.
Bayramda reklamlarda çocuklarının gelmesini boşuna bekleyen üzgün anneler maalesef gerçek hayatta da var.
İnsan doğduğu anda bakım görmeden yaşayamayan tek canlıdır. Bir bebeği doğaya terk ederseniz biyolojik olarak yaşamını sürdüremez. İnsanoğlu önce fiziksel bakıma sonra da duygusal olarak bağlanmaya ihtiyaç duyar.
Bir çocuğa verilen emeğin en büyüğü onu sevmektir.
Çok kolay gibi gözükse de zor iştir. Herkes sevmeyi bilmez. Ve maalesef herkes sevilmemiştir.
Sevmeyi bilenler vaktiyle sevilenlerdir. Bu işi de en güzel anneler yaparlar.
Öylesine sınırsız severler ki sevmeyi ve sevilmeyi onlardan öğreniriz.
Bir çocuğu seven, ona sevgiyle bakım veren, elini tutup hayata hazırlayan tüm kadınların anneler günü kutlu olsun!
Anne sözleri
Meşhur anne sözleri vardır. Annelerin sanki yazılı olmayan sözlüğü gibi bir de sözlükleri vardır!
Mesela “hadi” sözü bu sözlüğün olmazsa olmazıdır. Her anne sürekli olarak çocuğuna bir şey yaptırmak için “hadi” kelimesini kullanır.
“Çocuğun olunca anlarsın” da sıklıkla kullandıkları bir sözdür. Gençken bu cümlenin anlamı pek anlaşılmaz ama gerçekten de çocuğunuz olduğunda anlarsınız.
“Bak komşunun kızına, o nasıl ders çalışıyor” gibi sınırsız kıyaslamalar içeren cümleler kurabilirler. Ama sorunca da “ben seni kimseyle karşılaştırmıyorum” diye inkar ederler.
“Bu evde benim dediğimi dinleyen yok zaten” gibi anne serzenişlerini de sıklıkla duyarız.
Terleme, üşüme, yemeğini ye, tabağındakileri bitir, derslerine çalış, gece geç yatma sabah kalkamıyorsun, elini yıka, dişini fırçalamayı unutma, geç kalma, annene cevap verme, babana söyleyeceğim artık, nerede olduğunu haber vermeyi unutma...
Bu liste nasıl da uzar gider! Ama bunların içinde en güzeli de “seni seviyorum” demesidir.
Annelere kızsa da, kızar gibi yapsa da, söylense de çocuklarını sevmeye hep devam ederler, onlar için hep iyiyi isterler.
Bu sebeple onların kızgınlık sözleri bile bize eğlenceli gelir!
