En sonda söyleyeceğimizi en başta söyleyelim:
Ülkemin yarısının beşik gibi sallandığı, taş üstünde taş kalmayan bölgelerde kediler ile köpekler birbirine sarılıp kardeş olmuşken, bazılarının insan olmayı becerememesi!
Dükkân, mağaza ve yakıt istasyonlarını yağmalamaya kalkanlara, yardım tırlarının önünü kesenlere, içi kan ağlayanları yalan haber yayarak paniğe sevk etmeye çalışanlara lanet olsun! Kira ve konteynere zam yapanlara da yazıklar olsun!
‘Bizde var, ihtiyacı olanlara verilsin’ diyen, kumbarasında biriktirdiği harçlığını evleriyle, hayalleri yerle bir olan depremzedelere gönderen çocuklarımızla gurur duyduk!
Ülkem insanının Kurtuluş Savaşı’nda olduğu gibi yedisinden yetmişinin gece, gündüz çalışmasının yanı sıra, kefen ve hac parasını, emekli maaşını içine ateş düşenlere göndermesi, Çanakkale ruhuyla deprem bölgesine koşanların ‘buradayız, nöbetteyiz’ demesi, bu milletin ne kadar büyük bir millet olduğunun, sırtının asla yere gelmeyeceğinin en büyük göstergesiydi…
Dört büyük kulüp başkanının ve taraftarın başlattığı sevgi rüzgârı, yurdun dört bir yanında etkisini gösterdi ‘hepimiz tek rengiz, tek yüreğiz’.
Sözün bittiği, boğazların düğümlendiği günlerde göz pınarlarımız kuruyuncaya dek ağlamak istiyoruz.
İçimize ateş düşen günlerde yere diz çöküp, gökyüzüne el açıp yalvarmak, dua etmek istiyoruz; Allah’ım yardım et, güç ver, sabır ver, böyle bir acıyı bir daha yaşamayalım!
Gelinen noktada Allah devletimize, milletimize zeval vermesin demekten, bilime ve birbirimize daha sıkı sarılmaktan başka bir şey gelmiyor elden.
Zordur böyle günlerde sahaya çıkıp oynamak. Yaşantımızın en acı günlerinde oynamak da Trabzonsporlu oyuncuların kaderinde varmış.
Bordo-mavililerin arkasında 85 milyon vardı; Fenerbahçelisi, Galatasaraylısı, Beşiktaşlısı başta olmak üzere bütün kulüplerimizin taraftarı Edirne’den Kars’a ‘acının rengi olmaz’ diyerekten… Türkiye için, depremzedeler için, Trabzonspor ve ülke futbolu için…
Tarihte bir ilkti, izleyenler, şehir ile tribünler farklı takım taraftarının bir arada olduğuna tanıklık etti. Bayramlardaki gibi kucaklaşmaların, buluşmaların içimizi ısıttığı doğrudur, ancak alınacak güzel skorun sıcaklığı da bir başka olacaktı…
Trabzonspor taraftarının maç öncesinde enkaz altından kurtarılanları temsilen hazırladığı koreografi bir kez daha ağlattı. Koreografide enkazdan çıkarılan bir bebek, arama kurtarma ekibi, yaşamını yitiren Meksika arama kurtarma köpeği Proteo, Türkiye’ye destek veren ülkelerin bayrakları ve Türk bayrağı, tüylerin diken diken olmasına yetti.
Geceye dair sessizliğe tüm dünya şahitlik etti, dakikalar 4’ü, saniyeler 17’yi gösterirken susan tribünler, sessizliği ‘Türkiye üşüme Trabzon seninle’ diyerek bozdu.
61. Dakikada yaptığı kutlamalarla tribünlerde bir ilki başlatan Trabzonspor taraftarı, dün gece dakikalar depremden etkilenen illeri hatırlattığında, bir taraf o illerimizi (01, 02, 21, 27, 31, 44, 46, 63, 79, 80) haykırdı, diğer taraf ‘buradayız’ karşılığını verdi…
1-0 olsun bizim olsun…
Gökyüzünün de sürekli ağladığı gecede Larsen’in 67’te attığı gol, küçük bir tebessümdü. 85 milyonun bir ağızdan dediği gibi, evet ‘Hep birlikte kazandık’
Zor günleri de hep birlikte aşacağız.