Yine reklamlar

Şu yerli diziler arasındaki reklam olayı artık abartılı bir duruma geldi. Çok izlenen kanalların hepsi aynı yöntemi uyguluyor. Onun için sadece vereceğim örnek üzerine alınmasın. "Bir İstanbul Masalı" benim favorilerimden. Seviyorum hikayesini filan. Bakalım sonunda Esma ne yapacak? Baktıkça ona yani, duru bir güzellik görüyor insan... Ööyle hayran hayran seyrediyorum. Diyeceğim de bu noktadan itibaren başlıyor; Esma'yı izlerken zaaart araya reklam giriyor. Dayanamadım saat tuttum. Son bölüm 16 dakika sürdü. Sonra 10 dakika reklam girdi ve meşhur "10 saniye final karesi" ile dizi bitti. Demek ki ortalama 16 dakika diziye 10 dakika reklam gidiyor. Bu arada "Kurtlar Vadisi" de neredeyse "Rüzgar Gibi Geçti" süresine ulaşıyor. Sekiz buçuk civarında başlayıp işte reklamı meklamı on buçukta bitiyor. Biz böyle adına sistem denen bir ucube yaratmışız. Sorsanız reklamcıya, yapımcıya ve kanalın üst düzeyine (genel müdür, program müdürü, pazarlama müdürü vs.) ciddi ciddi savunurlar bu sistemi. Kendileri inanmışlar doğruluğuna da acaba bir de izleyici olarak oturduklarında televizyonun karşısına, nasıl bir tepki gösteriyorlar? Reklamveren ve reklam kuşaklarını yerleştiren arkadaşlar! Sanıyor musunuz ki böyle 10 dakika süren kuşakları millet izliyor? Zart diye değiştiriyor kanalı.
İnternette bir "Kurtlar Vadisi'nde kim kimdir?" notları dolaşıyor. Bana da geldi. Yani "Türkiye'nin isli puslu havasında karakterler kimleri çağrıştırıyor?" Polat Alemdar: Abdullah Çatlı, Süleyman Çakır: Alaattin Çakıcı, Arslan Akbey: Yeşil, Doğu Bey: MİT Müsteşarı Mehmet Fuat Doğu, Çakır'ın karısı Nesrin: Uğur Kılıç, İplikçi: Nesim Malki, Şevko: İbrahim Telemen, Kılıç: Nihat Akgün, Hüsrev Ağa: Abuzer Uğurlu, Tombalacı Mehmet: Ali Fevzi Bir, Elif: Şeyda Yıldırım (Çakıcı'nın avukatı).
Renkli TV 50. yılını doldurmuş bile. 25 Mart 1954'te Radio Corporation of America şirketi 1000 dolara renkli TV üretip satmaya başlamış. Türkiye'de günde yaklaşık dört, Batı'da ortalama üç saat insanlar televizyon başında. ABD'de ise bir yılın yaklaşık iki ayı televizyon karşısında geçiyormuş. Televizyon tüm "boş vakit etkinliklerinin" pabucunu dama atan bir olay oldu. Ve bunun da dönüm noktası işte bu "renkli televizyon"a geçişti...