Fransa’dan, Euro 2016’dan bir İzlanda geçti. Hem bu öyle bir geçişti ki bu, resmen tarihe geçti. Yıllar sonra Euro 2016’nın nerede düzenlendiği, kupayı kimin kazandığı bile belki hatırlanmayacak. Ama İzlanda asla akıllardan gitmeyecek.
Skor ne olursa olsun sadece futbol oynamak istemeleriyle, taraftarlarıyla ve o meşhur alkışlı tribün organizasyonlarıyla asla hafızalardan silinmeyecek İzlanda.
İzlanda’nın İngiltere’yi elemesinden sonra Fransızların İzlanda’yı çok ciddiye alacakları ve maçın farklı bir skorla biteceğini futboldan az çok anlayan herkes tahmin etmişti.
Gerçekten de maçın başlamasıyla birlikte turnuvanın en ciddi ve sıkı Fransa’sını izlemeye başladık. Goller yağmur gibi yağmaya, fark git gide açılmaya başladı. Buna rağmen ne İzlanda futbol oynamaktan vazgeçti, ne de taraftarları onları desteklemekten.
Çünkü İzlandalılar bunun bir oyun olduğunu, hem de çok güzel bir oyun olduğunu biliyorlardı. Asla maçı bırakmadılar ve ister rehavetten, ister Fransa’nın yıldızlarını oyundan çıkartmasından, daha doğrusu neden derseniz deyin Fransa karşısında iki gol bulmayı başardılar ve son saniyeye kadar da gol atmak için uğraştılar. Skora bakıp oyuna küsmediler. Taraftarlar da skora bakıp futbolcularını protesto etmediler.
Hani derler ya, ‘’ kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin. ‘’ İşte İzlanda bunun en güzel örneğini verdi. Beş gol yedikleri Fransa maçında bile son ana kadar mücadeleyi bırakmadılar.
Ve belki maçı kaybettiler ama yenilmediler!
Tabii Türkiye’nin özellikle İzlanda’yı iyi takip etmesi gerekiyor. Çünkü bu takım 2018 Dünya Kupası Grup Elemelerinde bizim yine rakibimiz.
Tebrikler Kuzeyin güzel insanları. Euro 2016’ya damganızı vurdunuz, renk kattınız. Dünyanın sizden alacağı çok dersler var…