01.05.2022 - 07:00 | Son Güncellenme:
Peki tarihi günde neler oldu? Trabzon’da dün yaşananları anlatacak belki de çok az tanım bulunabilir… Akyazı’da bir taraftarın dediği gibi: “Çıldıracak kadar mutluyum”
Bir şehir düşünün ki o şehirde yaşayan neredeyse herkesin kalbi aynı şey için çarpsın! Benzerine az rastlanır bir durum olmalı fakat Trabzon için 1967’den beri böyle… Şehrin ilk takımı İdmanocağı’nın kuruluş tarihi olan 1921’e kadar uzanır bu süreç. Bu şehrin hüznü, sevinci, acısı, mutluluğu, öfkesi, sevdası iki renkte buluşuyor: Bordo-Mavi… Trabzonspor, Trabzonluların adeta çocuğu gibi; gözbebeği… Şampiyonluğun ilanı olacak Antalyaspor maçı için sabahın ilk ışıklarında kara lastiğini çekip yayladan stada koşan dedelerin, Avrupa’dan üç aktarmayla ucu ucuna stada kavuşan gurbetçinin Meydan Parkı’nı dolduran ve ilk şampiyonluğunu tadacak olan yüzlerde gencin motivasyonu da bu. Horon konvoylarıyla stada varan taraftarların heyecanını tarif edecek kelime yok gibi…
KUTLAMALAR HAVADA BAŞLADI
Kutlamaların ilk durağı havalimanlarındaydı. Zira İstanbul Havalimanı’ndaki Trabzon uçuşlarında da yolcuların neredeyse tamamı formalıydı. Sabah uçuşlarına yer bulabilmek için sahurda bilet satın alan da vardı tek kişilik yer bulma ümidiyle sabahın ilk ışıklarında havaalanına koşan da… Maç öncesi sohbetler hep stada ulaşma çabasına ilişkin, “Rötar yapan uçaktan inmeyi reddedenler bile olmuş”...
‘SANKİ ŞEHRE BİR RAHATLIK GELDİ’
Şampiyonluk coşkusu günün ilk saatlerinden itibaren şehrin her noktasını sardı. Son bir haftada nüfusu ikiye katlanan şehirde Türkiye’nin her yerinden gelen Trabzonspor taraftarları coşkuyu da ikiye katladı. Karadeniz’in fırtınalı şehrinde tüm yüzler gülüyordu... Öyle ki pek çok sohbette şu yoruma rastladık: “Bizim insanımız sinirli diye bilinir ama Trabzonspor o gerginliği aldı, şehir mutlu, sanki bir rahatlama geldi”. Trabzonlu bir esnaf da bu yorumu destekliyor, Uzun Sokak’ta da aynı durumu yaşadığını söylüyor.
Maç anına kadar tüm bir şehir adeta koca bir stadyuma döndü... 20.30’da başlayan maçta ise tüm duygular birbirine girdi... Coşku, endişe, gerilim, heyecan...3. dakikada Cornelius’un attığı golle tüm stadyum da havalara zıpladı, koca bir şehir de... 51. dakikada Antalyaspor’un beraberlik golü gelince ‘acaba mı?’ soruları yükseldi. Maçın kırılma anı ise 56. dakikada yaşandı. Uğurcan Çakır’ın kurtardığı belki de sadece Fredy’nin penaltısı değildi... Kocaman bir tedirginliği yok etti. 62. dakika. Trazonspor taraftarı klasik 61. dakika kutlamasını yaparken Dorukhan’ın attığı gol gerilimi bir süre için bitirdi ama macera bitmedi... Ve son 10 dakika... Sanki tüm stadyum, tüm şehir defansa geldi... Trabzonlu için son 10 dakika ve uzatmalar asırlar gibi geçti. Gerilim, heyecan adeta zirve yaptı. Hatta öyle ki maçın bittiğini sanan bazı taraftarlar sahaya girdi... Anons sonrası taraftar dışarı çıktı...
EVET O SENE BU SENE...
Hakemin bitiş düdüğüyle birlikte Stadyum adeta yıkıldı... Horon zincirinde mutluluk gözyaşları vardı... Trabzonspor için bir kez daha tarih yazıldı: Evet, o sene bu sene...
Kazım Koyuncu’nun 2004’te Trabzonspor için bestelediği o coşkun marşta da belirttiği gibi, “Hiç sönmedi bu sevdanın ateşi.” Bu şampiyonluk ise ateşin uzun yıllar daha yanacağının habercisi.
Abdullah Avcı'nın Trabzonspor Taraftarına Çağrısı