Biliyorum hüzünlüsünüz. Televizyonda Avrupa Futbol Şampiyonası’nı izlerken hislerinize tercüman olmak isterim. Hüzünlüsünüz. Fazla neşeniz yok. Rakınızı yudumlarken niye biz burada yokuz diye düşünüyorsunuz.
Hele açılış maçında Polonya ve Yunanistan’ın oynadığı futbolu görünce, ‘yahu biz bunlara bir düzine atardık’ diye esefleniyorsunuz. Ve birden geçmişteki sorumlular kimdi diye bir soru işareti aklınıza takılıyor. Son maçlardaki çırpınışlarımız gözümüzün önüne geliyor. Bence sorumlu aramayın. Dönüp bugüne bakın. Neler görüyorsunuz toz dumandan başka.
Eskiden farklı mıydık? Ölüp ölüp dirilmedik mi? Çünkü işi hep sonraya bırakmak, didişmek genlerimizdeki psikolojik yapımızdan kaynaklanıyor. Şimdi tabii önümüzdeki Dünya Şampiyonası aklımıza geliyor. Yaptığımız hazırlık maçlarındaki galibiyetlerimize bakıp övünmeyin. Orada sakatlanmak istemeyen, önündeki maçlara ısınmak isteyen, neticeyi önemsemeyen rakipler vardı. Onun için idarecilerden, teknik direktörlerden hatta oyunculardan ricamız bizi gelecek Dünya Şampiyonası’nda katılırken ne olur yine son maçtaki tek puana muhtaç olacak şekilde hazırlamayın.