Başlıklar hiç bayramlık değil. Neler var neler. Viyana’da sahaya fişekler atıldı, oyun alanına giren vatandaşlarımız yüzünden maç durdu... Bir futbolcumuz hakemi gırtlakladı... Sabredin daha iyi olacağız diyorlar... “Halimiz içler acısı” diye yazanlar var, “sporda niye başarılı olamıyoruz” diye yakınanlar var. Neticede bir arkadaşımız da bu böyle gitmez diyor.
Yalnız futbolda değil, yaygın spor hayatımızı tartışırken hep aynı sözleri tekrarlıyoruz. Biz diyoruz ki milletler spor halkı olmadıkça profesyonel sporda başarılı olamaz. Biz amatör sporu bile sevmiyoruz, yapmıyoruz. Ve sporu angarya gibi görüyoruz.
Etrafınıza bakın. Kaçımız sporu bilinçli ve düzenli olarak yapıyoruz. Çocuklarımıza ve gençlerimize spor yapmaları için fazla bir baskımız yok. Her spor alanında ve çok sevdiğimiz halde futbolda bile profesyonel sporcumuz fazla yok.
Ama bir spor alanında altın madalya alalım. Bu geçici başarı ile kompleks içinde övünüp duruyoruz. Bakınız internasyonel alanda ve olimpiyatlarda fazla madalya alan ülkelere. Sokaktaki adamları bile spor yapıyor. Biz ekonomideki, politikadaki gayretlerimizi spora da yöneltmek zorundayız. Kitle sporu yapmak, ulusların bilinçli bir işidir. Yoksa bu iş böyle gitmez, yazarın dediği gibi.