Akhisarspor maçı sonrası ağır bir taravma yaşayan Trabzonspor’un, ligin en formda ekiplerinden biri karşısında ne yapacağı merak konusuydu. Mustafa Akçay’ın ayrılmasından sonra görevi üstlenen Hami Mandıralı’nın tabii ki şapkadan tavşan çıkarması beklenemezdi ! Kadro belli, seçenekler ortadaydı. Sadece oyuncu tercihlerinde değişiklik olabilirdi. Mandıralı da, son dönemlerde çok eleştirilen Henrique’yi Trabzon’da bırakmıştı. Sahaya sürdüğü takımda ise, geçen haftadan farklı Colman, Kadir ve Emre ilk on birde idi.
Tolunay Kafkas açısından maç, Karabükspor’un son haftalarda yakaladığı çıkışı sürdürmenin ötesinde, Trabzon’dan haksız yere gönderildiğini düşünen bir teknik adam olarak elbette zordu.
***
Golü erken bulması beklenen Karabükspor, bulan ise Trabzonspor olunca, iki takımın oyun planları da ister istemez soyunma odası talimatlarının dışına çıktı. Trabzonspor’un ilk yarım saatte alışıldık performansının ötesinde istekli, genç Emre’nin ön bölgede bitmeyen enerjisiyle yaptığı baskı, Olcan’ın hem savunma hem hücumda özveriyle oynamasıyla, ayağa pas yaparak çıkmaya alışık Karabükspor’u bir hayli zorladı. Bu dezavantaja rağmen ev sahibi ekip yediği golden sonra kanatları da kullanarak rakip kaleye etkili gelmeye başladı. 25. dakikadan sonra ise kontrolü eline aldı. Çok önemli iki pozisyon buldu, lakin kaleci Onur’un inanılmaz refleksleri Karabükspor’a bu bölümde eşitlik şansı vermedi.
Ev sahibi ekip ikinci yarıya, maç yeni başlıyormuş gibi hırslı ve baskılı girdi. Bu tempo, Trabzonspor’un yumuşak karnı savunma için büyük tehlike idi. Nitekim sürekli değişen iki stoper iki dakika arayla iki önemli hata yapınca, Murat ve Eneramo‘nun golleri, Onur’un pozisyon yanlışlarıyla birleşip skoru değiştirdi. Kısa sürede yenik duruma düşen Trabzonspor’da Mandıralı’nın oyuna müdahalesi gecikmedi. Önce Zokora’yı alıp Janko ile iki uzun santrfora döndü, ardından Adrian’ı bir kanat oyuncusu Yusuf ile değiştirdi. Belli ki amaç, yan toplarla iki uzunu buluşturmaktı. Gelin görün ki, bugüne dek yüksek topla oynamaya alışmamış bir takıma çatalla çorba içirmeye benzedi bu iş. Janko oyunda kaldığı sürece bir kez topla buluştu. Zevahiri kurtarmak ise Emre’ye düştü. Genç oyuncu dün akşam attığı iki golle bir kez daha gösterdi ki, şans verildiği vakit uzun vadede bu takımın aradığı nefes olabilir. Bu arada Olcan’ı da unutmayalım. Onun bu takımdaki varlığı gerçekten önemli. Yürekten oynuyor. Takımı için her şeyi yapıyor. Bazen atıyor, bazen attırıyor. Olcan gibi çok adam lazım Trabzonspor’a!