Tıpkı geçen haftaki Göztepe maçı gibi pozisyonu bol, aksiyonu çok, futbol adına her şeyin yaşandığı nefis bir mücadele izledik. Tek eksiği goldü. Doğrusu ya, kim kaybetse yazık olacaktı. Direkten dönen toplar, kaçan penaltı, iki takım adına da sayısız fırsatlar vardı.
Çok farklı iki yarı izledik. Öncelikle şunun altını çizelim. Gençlerbirliği’nin sahaya yayılışı, çok takımın ezberini bozacak cinsten. Beşli savunmanın önünde dörtlü blok ve en uçta santrfor. Top başkent ekibinde iken iki savunmacı hızla çıkıyor. Göbekten de değişerek bir oyuncu onlara iştirak edince, kalabalık orta sahası ile oyuna ağırlığını koyması kaçınılmaz oluyor. Futbolun kuralıdır, ikinci bölgeye hakim olan, inisiyatifi de alır. Tıpkı Ümit Özat’ın takımı gibi. Dolayısıyla son üç haftadaki Karabük ve Konyaspor galibiyetleri ile deplasmandaki Fenerbahçe beraberliğine asla rastlantı diyemeyiz.
Dün de Trabzonspor karşısında etkiliydi başkent ekibi. Trabzonspor ilk yarıda oldukça bocaladı. Orta alanda çok baskı yedi. Oyun kurmakta zorlandı. Okay, Sosa ve Abdülkadir arasındaki pas trafiğine Kucka’dan hiç katkı gelmedi. Kamil zaman zaman sağ kanadı kullandı. Solda ise Novak ve Bero ikilisi beklenin altında kaldı. Gençlerbirliği’nin kusursuz işleyen sistemi, bu bölümde sonuç almasını sağlayabilirdi. Milinkovic, Khalili ve Sukuletic gole çok yaklaştı, lakin son vuruşlar etkili değildi.
Sahadaki takımı gibi, teknik direktör olarak oyuna domine etmek isteyen taraf da Ümit Özat oldu. İkinci yarıdaki oyuncu hamleleri, tamamen maçı kazanmaya yönelikti. Özat’ın bu taktiksel değişikliği bambaşka bir görüntü ortaya çıkardı. Rıza Çalımbay da meslektaşına hemen karşılık verince, durağan oyuna hareket geldi. Özat müdahale etmese, Rıza hocanın reaksiyonu ne olurdu bilemeyiz ama, Castillo’nun bu takımda yedek oturmasının hoyratça bir seçenek olduğunu dün bir kez daha gördük. Trabzonspor’un ofansif anlamda en önemli silahlarından biridir Castillo. Maç eksiğini de giderdiği vakit, alternatifi kim ise, bıçak gibi kesebilir.
İkinci 45 dakikada kalesinde önemli tehlikeler yaşadı bordo-mavililer. Lakin aynı şekilde pozisyon da üretti. Abdülkadir dinamo gibiydi. Sosa, Konya maçını arattı. Okay yine yalnız kaldı. Gol umudu Rodallega mı? Moralsiz, motivasyonsuz çıktığı bir maçtı. Burak’ın ne kadar değerli bir oyuncu olduğunu tescilledi.
Gelelim penaltıya. Son derece ucuz bir karardı. Futbolun adaleti yok deriz ya, bazen oluyor. Uğur Demirok o kadar kötü kullandı ki vuruşu, gol olsa helâl bir üç puan yazılmayacaktı.
İstatistiğe baksanız Trabzonspor 12 haftadır yenilmiyor. İyi de 5 haftadır da kazanamıyor! Hedefleri olan bir takım için kötü bir tablo. Sonuç; durmak yok, beraberliğe devam!