Trabzonspor bu futbol ve oyun anlayışı ile tur için hâlâ umutlu ise, yatıp kalkıp önce kalecisi Tolga’ya, ardından Sapara’ya dua etmeli. Tolga yediği iki gole karşın üç önemli kurtarış yaptı. Kaptan bunlardan birini es geçse, kupada ilk finalistin adı kuşkusuz Sivasspor olabilirdi.
Tolunay Kafkas’ın ilk tercihi olmamasına rağmen Colman’ın berbat performansı nedeniyle sahaya sürdüğü Sapara’ya gelince... Kâh kulübede bekleyen, kâh kadroya bile alınmayan, lakin profesyonelliğinden asla ödün vermeyen Sapara, belki de kupanın kaderini değiştiren isim oldu. Topu önündeki kalabalık barajın üzerinden çatala göndermek, gerçekten büyük ustalık ve beceri gerektiren bir vuruştu. Sapara’nın aldığı sorumluluk dün akşam sahada yürüyen takım arkadaşlarına da ders niteliğindeydi.
Trabzonspor için “gitti” denilen turu geri getiren Tolga ve Sapara’nın dışında, iyi diye nitelendirebileceğimiz fazla oyuncu yoktu. Savunmada Enaramo’ya nefes aldırmayan Giray, dağınık orta alanı toparlamaya çalışan Zokora, ikinci yarıda oyuna giren Olcan dışında vasatı bile bulamadı diğer Trabzonsporlu futbolcular.
Hakkını verelim, bordo-mavili ekibi bu kadar aciz duruma düşüren en önemli faktör, Sivasspor’un takım olarak sergilediği müthiş mücadele idi. Tabii arada ekstra işler yapan Aatif, Erman, Ziya ve Uğur’u ayrıca kutlamak gerek. Karşılarında Tolga gibi bir kaleci olmasa işi ilk maçta bitirmenin rahatlığı ile gidebilirlerdi Avni Aker’e. Ümit’in uzatma dakikalarında Halil’e gereksiz yere yaptığı faul de olmasa, rakip kaleyi bulan tek isabetli şutu bulunmayan Trabzonspor’un gol şansı nerede ise sıfırdı. Tur umudu da hakeza... Skor her ne kadar iki takımın final şansını eşitlemiş görünse de Trabzonspor’un işi rövanşta da çok zor. Önlerindeki tek hedef olan kupa maçındaki silik, isteksiz, vurdumduymaz görüntü, koca bir sezonun özetiydi sanki. Eğer ikinci maça da bu anlayış yansırsa, Avrupa’ya açılan yegane kapı da yüzüne kapanabilir Karadeniz temsilcisinin.