Trabzonspor’un sezona dair son beklentisini teknik direktörü sayın Abdullah Avcı açıklamıştı; “Avrupa bileti kupada.” Eyvallah. Hiç değilse gerçekçi ve somut bir hedef koymuştu. İyi de ligde istikrar ve saha sonuçları yoksa nasıl varılacak o noktaya? Üstelik kupadaki maçların telafisi yok iken.
Neyse; Afrika kupasına gidenler, sakat oyuncular derken, tıpkı Ankaragücü gibi Trabzonspor da farklı bir kadro ile çıktı. En dikkat çekici değişim savunmada idi. Sayın Avcı, uzun zamandır forma bulamayan Baniya ve Benkoviç ile sol kanatta Fountas’ı tercih etmişti. İlk yarım saatte iki takım adına söylenecek olumlu tek cümle yoktu. 30. dakikada ev sahibi takımın orta alanda kaybettiği top önce Bakasetas’ın önüne düştü, savunma geçit vermedi, Visca uygun pozisyonda tamamladı, başlangıcı olmayan pozisyon golle sonuçlandı. İlk yarının son bölümlerinde Ankaragücü Ali Kaan ve Efkan ile iki fırsattan yararlanamadı.
İkinci yarı mı? Elinizde Onuachu gibi bir forvet varsa planınızı onun üzerine yaparsınız. Lakin maç boyunca bir kez, 74. dakikada kaleyi bulan şut atabildi Nijeryalı oyuncu. Sabrına ve mesleğine saygısına hayranım. Başka biri sakatlanma numarası yapıp bu ızdıraba son verebilirdi. Ama merak ediyorum; sayın Avcı onu 84. dakikada kenara alırken neyi yapamadığını düşündü acaba?
Ankaragücü son saniyeye kadar eşitlik için uğraştı. Pozisyonlar da buldu. Trabzonsporlular kusura bakmasın, maçın hakkı beraberlikti. Başkent ekibi basit bir hatanın bedelini üç puanla ödemek zorunda kaldı.
Trabzonspor’a gelince. Taraftarı bu sezon kaç maçı keyifle izlemiştir bilmiyorum ama, giderek sıkıcı bir hâl alıyor sayın Avcı’nın takımı ve oynadığı futbol. Umarım zaman, sürekli gelişmekten söz eden hocasını haklı çıkarır!