Trabzonspor’un bir galibiyet serisi başlatması, diğer bir ifadeyle bir yerlerden başlaması gerekirdi. Öyle ya kaybet kaybet de nereye kadar! Doğrusunu söylemek gerekirse; Corendon Alanya karşılaşması o anlamda onlar için bir şanstı, avantajdı ama…
Gel gör ki koca ilk yarıyı boşa kürek sallayarak, zamanı boşa harcayarak geçirdi bordo-mavililer! Beklenen, arzulanan oyunun sahaya yansımaması sol tarafın hiç ama hiç çalışmamasından kaynaklı idi elbet. Örneğin Bardhı, oyunda kaldığı süre takımını bir eksik oynattı. Hal böyle olunca hem Onuachu, yalnızları oynadı hem de rakibin oynama iştahı artmış oldu.
İlk yarının son bölümlerinde pozisyona giren takım Ömer Erdoğan’ın öğrencileriydi. Trabzonsporlu oyuncuların çıkarken kaptırdığı toplar, hatalı paslar da çabası…
Açıkçası ikinci yarıya başlarken Bardhı, Fountas değişikliğini beklemedik değil. Avcı’nın Bardhı’yi sahada o kadar tutması; yukarıda da belirttiğimiz gibi Trabzonspor’un bir kişi eksik oynamasının yanı sıra, oyun planını alt üst etmekle, takım arkadaşlarını etkilemekle kalmadı, evinde oynamasına rağmen rakibine üstünlük sağlayamadı.
Bu tip sıkıcı, sıkışan oyunlarda gol için umudunuzu ya durun topları bağlarsınız ya da rakibinizin hata yapmasını beklersiniz, hataya zorlarsınız.
Nitekim öyle bir pozisyonda Onuachu, ekmeğini taştan çıkardı desek! Alıtı’nin topu kendi kalesine yollamasının baş mimarı elbet de Onuachu’dan başkası değildi.
Maçın kırılma anları Trabzonspor adına 71. Dakika zor pozisyonları gole çeviren Onuachu’nun zor olanı yapıp topu auta atması, C. Alanyaspor adına da skoru kendi kalesine attığı golle belirleyen Alıtı’nın 74’te yan direkte patlayan topuydu.
Sonuç itibariyle Trabzonspor iyi oynamadan kazandı, sol tarafınız hiç çalışmazsa, Bakasetas gibi bir yıldızınız olmazsa normaldir. Önemli olan galibiyetti, üç puandı, Trabzonspor da onu aldı…
Pepe mi? Şimdilik izleyenler oynadığı birkaç dakikada elleriyle gözlerini ovuşturdu, yakın zamanda gözlerin pasını silmeye başlar!