Turkcell Süper Kupa’yı kazanan takım, Süper Lig’e morali yüksek başlayacaktı. Yiğidolar alırsa, tarihte bir ilki gerçekleştirerek lige ‘merhaba’ diyecekti.
Bordo-mavililer için dahası; Şampiyonlar Ligi play-off maçının da provasıydı.
Son şampiyon Trabzonspor, eksiklerini tamamlama konusunda niye bu kadar geç kaldı, anlamak hakikaten güç! İyi bir stoper, iyi bir ön libero hatta bir golcü daha almak, onlar için zor olmasa gerek...
Para basan Şampiyonlar Ligi’nin eşiğinden dönülürse, izahına alfabedeki harfler, ekonomik kaybını anlatmaya rakamlar yetmeyebilir!
Şampiyonlar Ligi’ne ayakbastının 19 Milyon euro olduğunu düşünerek, üçe, beşe bakılmadan eksikler giderilmeliydi... Öyle ya, kaz gelecek yerden tavuk esirgenmemeli!
Fındık, çay toplama ve tatil sezonu olmasına rağmen tribünler bayağı şendi. İki takım taraftarının hem saha dışında hem de tribünde verdiği renkli görüntüler, bunaltan sıcak havada futbolseverlerin içini serinleten çok güzel hareketlerdi. Hele de özel çocuklarımızla yapılan seremoni kupaya bedeldi...
Maça dönecek olursak...
Sezonun başında iyi ve de tempolu oyun beklemek hayalden öteye geçmez…
Rıza Çalımbay hocanın oyuncuları bekleyerek, alan daraltarak, kanatları kapatarak başlamış, Abdullah Avcı’nın takımı bir an evvel sonuca gitmek için çaba göstermiş olsa da…
Visca’nın köşe vuruşunda topu Cornelius’un ayağına nişanlayacağını, ikinci gol öncesi Ali Şaşal’ın topu elinden kaçıracağını, 64’te Larsen’in fişi çekip işi erken bitireceğini kimse tahmin etmemiştir! Bakasetas’ın penaltı golüyle de farka koştu bordo-mavililer…
Özetle, geçen senenin şampiyonu Atatürk Olimpiyat Stadı’ndan her final maçında olduğu gibi yine eli boş dönmedi. E ne de olsa kupa canavarı Trabzonspor!