Çocuğumu cinsel istismardan nasıl korurum?

Çocuklara cinsel istismarda bulunmayla ilgili her haber aldığımızda korku, kızgınlık, üzüntü gibi birçok duyguyu birlikte yaşarız. Bir çocuk incindiğinde o çocuk için çok üzülürüz ve kendi çocuklarımız güvende ve yanımızda olduğu için memnun oluruz. Ama bütün bunlar belli aralıklarla tekrar ettiği için bizim o arada endişemiz azalır ve ya o konuyu tamamen unuturuz ya da çocuğumuzun başına bir şey gelmesin diye tersine çok üstüne düşeriz onu fanusta yetiştiriyormuşuz gibi davranırız ve kendisini nasıl koruması gerektiğine dair hiçbir şey öğretmeyiz.

Bir kere aklımızdan çıkarmamamız gereken “benim çocuğuma bir şey olmaz” diye bir şey yoktur. Maalesef her çocuk risk altında olabilir. Böyle düşünmek ya da hissetmek çocuklara yardımcı olmaz onun için her çocuğunun başına olumsuz bir şey gelebilir diye düşünerek çocuğunuzu böyle bir durumla karşılaşırsa ne yapar kısmına hazırlamanız gerekir.

Çocuklara 3 yaşından itibaren cinsel eğitim verilmelidir ki onları rahatsız eden herhangibir şeyle karşılaştıklarında anlatabilsinler ya da nasıl davranmaları gerektiğini bilebilsinler. Bu tür bir eğitimde en önemli görev ebeveynlere düşer. Neyin yanlış neyin doğru olduğunu, çocukların özel bölgelerini, neden dokunulmaması gerektiğini, istemedikleri, hoşlarına gitmeyen bir durumla karşılaştıklarında ne yapmaları gerektiği onlara basitçe anlatılmalıdır. Tabii 3 yaşındaki bir çocuğa bunlar anlatılsa da onların güvenliğinden öncelikle siz ebeveynler sorumlusunuz.

TUİK istatistiklerine göre cinsel istismarlar en fazla büyük şehirlerde oluyor. Eğer çocuğunuzun çok eski zamanlarda olduğu gibi dışarıda oynamasını, parka gitmesini, taşa toprağa, çamura değmesini istiyor, apartman çocuğu olmasın diyorsanız siz de onunla birlikte olmalısınız.
Çocuğunuz hiçbir zaman göz mesafeniz dışına çıkmamalı çünkü her ne kadar 3 yaşındaki bir çocuğa cinsel eğitim verseniz de somut dönemde olan bir çocuk oyuna dalıp bütün anlattıklarınıza unutabilir o an için.. Bu tür eğitimler belli aralıklarla devamlı verilmelidir hatta oyun oynarken aktivite yaparken..

İstatistiklere göre çocuğun çevresinden zarar gelmesi olasılığı da yüksek. Onun için iyi dokunma nedir, kötü dokunma nedir, kimler nerelerine dokunursa kabul edilebilir bunları da netleştirmek oldukça önemli. “Doktora gittiğimizde doktor amca benim yanımda sana dokunabilir çünkü seni muayene edecek, ya da hemşire sana iğne yapacaksa yine benim yanımda popona dokunabilir ama ben yanında yokken öğretmenlerin, amcan, halan, enişten, teyzen de olsa kimse senin popona ya da özel bölgelerine dokunamaz” gibi çekinmeden yakındaki kimseleri ve akrabaları da dahil ederek açıklamalar yapabilirsiniz ki çocuklar kimsenin dokunamayacağına dair genelleme yapabilsin. Yalnız önemli bir başka nokta da bu eğitimleri verirken çocuğunuza sizin nasıl davrandığınızdır.

Bazı ebeveynler çocuğunun dudağından öpmeyi, poposunu sıkıştırarak sevmeyi istiyor.
Okul öncesi bir çocuğu dudağından öpmeye alıştırırsanız onu normalleştirir ve dudaktan öpmeyi normal olarak algılar. Siz eğitim de verseniz kafası karışabilir dolayısıyla sizler ebeveyn olarak da çocuğunuza nasıl davrandığınıza dikkat etmelisiniz. 3-4 yaşındaki çocuğunuzu denize çırılçıplak sokmak yerine altına bir mayo giydirerek sokabilirsiniz ki o da herkesin bulunduğu bir ortamda özel bölgelerini göstermemeyi genelleştirebilsin.

Genelde nasıl anlatmalıyım nasıl konuşabiliriz gibi sorular çok geliyor. Çocuğunuzun yaşına uygun olarak özel bölgeleri hem erkek hem kız çocuk fotoğrafları göstererek ve daha sonra kendi çocuğunuzun üzerinde ve kendi üzerinizde göstererek anlatabilirsiniz.

Herkesin kendine ait cinsel organları, popoları, ağızları -hatta bacaklarını da dahil ederek- olduğunu ve kendimize dokunabileceğimizi ama doktor, hemşire gibi gerekli haller dışında başkalarına dokundurtmayacağımızı, dokunmaya çalışan olursa bağırarak oradan hemen kaçması ve uzaklaşması gerektiğini ve hemen gelip anneye ya da babaya söyleyebileceğini ve kimsenin ona asla kızmayacağını, onun suçu olmadığını belirtmemiz gerekir çünkü bazen çocuklar anne ya da babasının kızacağını ya da onun suçu olduğunu düşünerek de bu tür şeyleri söylemeyip saklayabiliyor. Çocuklarımızı koruyalım çünkü onları en fazla ebeveynleri koruyabilir.

Uzman Psikolog Ayben Ertem

www.aybenertem.com

www.ayben.com.tr

@aybenertem