"Çanakkale içinde aynalı çarşı
Ana ben gidiyorum düşmana karşı
Gençliğim eyvah
Çanakkale içinde bir dolu testi"
Anneler babalar ümidi kesti
Gençliğim eyvah…"
O günlerde ümidi kesen anneler! Bugün biz, vatan uğruna şehit düşen evlatlarınız sayesinde varız.
Savaştan sonra okullarda ilk yoklama yapılır. Mehmet, yok; Ahmet, yok; Ali, yok; İsmail, yok…
Galatasaray Lisesi, Konya Lisesi, Balıkesir Lisesi, Sivas Lisesi, Edirne Lisesi, Erzurum ve diğerleri o yıl ya az sayıda mezun verdiler ya da hiç vermediler. Çünkü o çocuklar Çanakkale’ye gittiler ve dönemediler.
Çanakkale’de kaybettiğimiz 250 binden fazla şehidin 70 bine yakını ortaöğretim öğrencisiydi. Yaşları 15 ile 17 arasında değişen çocuklardı. Gencecik hayatlarını vatan müdafaası için veren fidanlardı onlar, annelerinin kınalı kuzularıydı. Kokusuna doyulmaz kuzular, pamuk yataklarda uyumaları gerekirken siperde yattılar…ve bir daha hiç kalkmadılar.
Tüm şehitlerimizi saygı ve rahmetle anıyoruz.