Yetersiz Annelik

Merhabalar, kızı için kariyerini bırakmış bir anneden selamlar sevgiler size…

Kızım doğduktan beş ay sonra işime geri döndüm ve tabiri caizse benim için asıl macera ondan sonra başladı… İtiraf etmeliyim ki o zamanlar iyi geliyordu işe gitmek. Lohusalık günlerimden sonra giyinip süslenmek, tabiri caizse diz izi yapmış pijamalarımı çıkarıp insan içine karışmak motivasyonumu artırmıştı. ama zamanla uykusuz geceler, gece emzirmeleri , diş çıkarma dönemleri , süt sağma vs. derken çok yıprandığımı hissettim..

Ama işin önemli kısmı fiziksel yorgunluktan öte hissettim yetememe duygusuydu, günler aylar geçti bu duygu geçmedi aksine çoğaldı, bir de üstüne kızımın yarım yarım konuşmaya başlayıp “gitme” anne demesi… Aramızdaki hasret kızımı hasta yatağında bırakıp işe gitme mecburiyeti, yetersiz anne olma hissiyatımı perçinledi de perçinledi…

Anneydim, her türlü zorluğu aşmak gibi süper güçlerim vardı benim… ama öyle olmadı olduramadım işimden ayrıldım , artık evdeydim çalışırken birlikte geçirdiğimiz 2 saat değil tüm gün bizimdi artık, yetebilirdim ama sonra şunu fark ettim ki yetersizlik hissiyatına kapılmak için çalışıyor olmak gerekmiyormuş... Bu sefer mahalle baskıları başladı parktaki teyze giydir üstünü üşür dedi, yan komşu yoğurdu kendin mayalamıyor musun dedi, babasına bırakıp kuaföre gitmek büyük bir lükstü, bazı pedagoglar sadece anneyle büyüsün, 2 sene baba altını dahi değiştirmesin ne gerek var dedi, sosyal medyada gördüğüm aktiviteler ben çocuğumla aktivite yapmıyor muyum acaba dememe sebep oldu… (liste burada uzuyor… )

Sonra durdum, düşündüm... Üşümüyor bu çocuk, evet mamayla da büyüyebilir, kızımı eşime bırakıp kuaföre gitmek de lüks değil, bireysel olarak kendime zaman ayırdığımda suçluluk duygusu hissetmemeliyim... Çünkü en başından beri atladığım ve ananeler, büyük anneler, komşu teyze, bazı pedagogların ve hatta babaların da atladığı bir şey var; Ben iyiysem çocuğumda iyi, benim psikolojim yerindeyse, mutluysam çocuğumda mutlu... Lütfen biz annelere yardımcı olun sütün geliyor mu diye sormayın, alternatif bilgiler ve nasihatler vermek yerine, “İyi misin biraz uyumak ister misin? “Gir bi duş al ben bakarım çocuğa ilgilenirim” diyin mesela ve babalar lütfen elinizden gelen desteği vermeyi unutmayın ...

O zaman daha sağlıklı düşünen “Yeterli” anneler olarak çocuklarımızı da mutlu edeceğimizi unutmayın…

Sevgili okur, şimdi ben bir kahve yaptım kendime eğer sende yazımı okuduysan bir kahve al kendine ve dediklerimi mutlaka düşün… Unutma sen aslında Yeterli Bir Annesin!