Yuva iyi anıların biriktiği yerdir

Yuva, iyi anıların biriktiği yerdir….

Yazamıyorum, konu bulamıyorum, ne yazsam diye etrafıma bakınıp söylenirken, aylardır orada duran anahtar kutusu bu yazının ilham kaynağı oluverdi.

Yuva sözcüğünü özellikle kullandım. İngilizcede ‘house’ dendiğinde o bir binadır, ‘home’ dendiğinde anlaşılır ki orada yaşam var. Biz ev deyip geçiyoruz. Eve gidiyorum, evde unuttum…. Oysa yuva sözcüğü sıcacık değil mi?

Fırından yeni çıkmış kekin kokusunun her yanı sardığı, masanın üzerinde duran vazoda tertemiz suyun içindeki taze çiçeklerin bulunduğu, kapısı açıldığında tatlı bir müzik sesinin duyulduğu bir mekana ev deyip geçilemez ki…

Bunları yapabilmek için motive olmak mı lazım, yoksa motive olabilmek için bunları mı yapmak lazım bilemiyorum ama…Bu yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan polemiğini kısa kesip konuya gireyim en iyisi.

İnsanı canlı tutan, ilişkileri ayakta tutan şeydir paylaşılan anılar. Çocukluk arkadaşıyla karşılanlara dikkat ettiniz mi? Sanki daha dün birbirlerinden ayrılmış gibi sohbet etmeye başlarlar. Okullar, mahalleler en çok anının biriktirildiği yerlerdir. Sonra asker arkadaşları, yıllarca aynı anıları konuşup dururlar :)) Seyahatler…. İnsanın aklının sadece yeme, içme, gezme ve görmeye programlandığı bu anlar, en keyifli anıların biriktirildiği zaman dilimleridir.

Peki ya yuvamız? Hani bir gün şömineyi yakmıştık, ateşin karşısında yerde oturup yemek yemiştik diyebiliyorsak… Ya da hani o beyaz çiçekler vardı ya, günlerce mis kokutmuştu evin içini diye hatırlayabiliyorsak… Saklambaç oynarken oyuncak sandığının içine saklanmış maymun, bulamadım dakikalarca, saatler gibi geldi, yüreğime iniyordu, diye anlatabiliyorsak… İşte orada bir yaşam vardır, yaşanmışlık vardır. Yaşlı insanlar bu nedenle evlerinden başka bir yerde rahat edemezler. Çünkü yaşanmışlıklardır onlara hayat veren.

Yaşanmışlıklarınız bol, güzel anılarınız sonsuz olsun….

Aşk’la