Çocuk Aslında Ne İster

Çocuk Aslında Ne ister?

Geçtiğimiz hafta Ali'nin okulunun tatili vardı. Eskiden bir ara tatiller, bir de yaz tatilleri vardı. Şimdi özel okullarda okuyan çocuklar paskalya, cadılar bayramı, kurban bayramı, kar tatili falan derken sürekli bir tatil havasındalar.

Ben de tabii çalışan, çocuğuna yeterli zaman ayıramadığını düşünerek vicdan azabı ile kıvranan tipik bir anne modeli olarak hemen tatil programı organizasyonuna giriştim. Roma iyi bir fikir gibi geldi, Aşk Çeşmesi falan... Çocuk ne dese beğenirsiniz? 'Anne, ben balık tutmak istiyorum.' Haydi buyurun…!!!

Çocuk haklı tabii. Onun için bir şehirden başka bir şehire gitmenin ne anlamı var... Altı yaşındaki çocuk ne yapsın Aşk Çeşmesi’ni.... Zaten alerjisi de var; pizza, makarna, dondurma yiyemiyor. Oysa biz Işıl'la ne güzel program yapmıştık.

Ver elini Ege kıyıları... Çiçekler açmış, etraf mis kokuyor. O'nu, dallardan limonları ve suyu kaçmış mandalinaları toplarken görmeniz lazımdı, içim acıdı. Ne yapıyoruz biz bu çocuklara böyle? Şehirlerde altın kafeste büyütüyoruz. En çok ihtiyaçları olan şey, doğa.

Şükürler olsun ki bir dolu dost biriktirmişim. Hemen bir balıkçı teknesi, bir kaptan ayarlandı ve biz denize açıldık. Benim en huzurlu olduğum yer denizin üzeri diye mi, yoksa genlerden ona da mı geçmiş bilmiyorum ama Ali'yi hiç bu kadar mutlu görmemiştim. Bütün gün balık tuttuk, akşam da tuttuğumuz balıkları yedik. Normalde zar zor yemek yiyen çocuk, bunları ben tuttum diye diye hepsini afiyetle yedi.

Çocukların öyle büyülü bir dünyası var ki…. Canları acımasın diye balıkların ağzından iğneyi çıkaramadı. Balık olmak nasıl bir his acaba diye uzun uzun düşündü durdu. Bütün gün yüzmekten yorulmuyorlar mı? Tanımadıkları insanlar onları yakaladığında korkmuyorlar mı? Yanakları güneşten pembe pembe oldu, yüzüne sağlık geldi. Bana da iyi geldi serin sulara kendimi bırakmak…

Her fırsatta doğayla kucaklaşmaya karar vererek ayrıldık Bodrum’dan.

Bu iki günlük kaçış bile öyle iyi geldi ki ikimize de…

Aşk’la