Çünkü omurganın en hareketli bölgeleri bu alanlardır. Omurlara fazla yüklenilmesi ve kemiklerin uçlarındaki koruyucu kıkırdak yapının zamanla azalması sonucunda ortaya çıkar.
Kıkırdakların aşınmasıyla meydana gelen kireçlenme, dokularda tahribata yol açar. Bu durum hastalığın ağrılı bir şekilde kendini göstermesine yol açar. Kıkırdak kaybı arttıkça hastalar hareket ederken bile zorlanmaya başlar.
Kireçlenme çeşitli sebeplere bağlı olarak gelişen bir eklem problemidir. Ancak en çok geçirilen enfeksiyonlar, genetik faktörler, obezite, hareketsiz yaşam, iskelet sistemi ve bağ dokularını etkileyen genetik veya otoimmün bozukluklar, kalıcı iltihaplar, kalsiyum metabolizması bozuklukları, kalsiyum oranının kemiklerden çok kanda olması sebebiyle ortaya çıkar.
Diyabet hastalarında, sporcularda, 45 yaş üstü insanlarda, menopoz döneminde olan kadınlarda, kalsiyum esaslı fosfat bağlayıcılar kullanan kişilerde.
Hastalığın ortaya çıkmasıyla birlikte kişiler hareket ettiklerinde veya eklemlerini zorladıklarında çok şiddetli ağrılarla karşılaşırlar.
Bunun yanı sıra sabah uyanıldığında hissedilen ağrı, en küçük bir basınçta bile oluşan hassasiyet, eklemlerde meydana gelen esneklik kaybı, eklemde sertlik, hareket ederken eklemlerden gelen çıtırtı sesleri, eklemlerde batma hissi de görülür.
Kireçlenme vücudun farklı bölgelerinde meydana gelebilir. Bu noktadan hareketle ortalama 5 farklı kireçlenme çeşidi olduğu söylenebilir.
Bunlar kalp kapakçıkları, küçük ve büyük arterler, beyin, böbrek, mesane ve safra kesesi, göğüsler, kaslar ve yumuşak dokulardır.
Hastalar eklemlerinde yaşadığı ağrının sebebini öğrenmek için ilgili branşta uzman bir hekime başvurmalı. Hekim fiziki muayene sonrası birtakım radyolojik testler isteyebilir.
Bu durumda hastanın düz röntgen veya MR’ı çekilir. Aynı zamanda hastalığın seyrine göre hastadan EMG de istenebilir.
Kireçlenme tedavisinin yöntem ve kapsamını hastalığın şiddeti belirler. Bu noktada doktor, hastanın eklemlerindeki kireçlenmenin boyutuna göre yatak istirahati, ilaç tedavisi, fizik tedavi, bel enjeksiyonları, egzersiz programı, daha ileri vakalarda cerrahi yöntemlere başvurabilir.