Çoğu ebeveynin, onları doğursa da evlat da edinse, hemen ortaya çıkan, çocuklarını koruma arzusu vardır. Aylar ve yıllar geçtikçe de korurlar. Çocuklarımızın her türlü ihtiyacı ile ilgileniriz. Vücudunda kızarıklıklar ortaya çıkarsa, ateşi yükselirse doktora görünürüz. Bir çocuk okulda ya da arkadaşlarıyla problemler yaşamaya başladıysa, işbirliği yapmaz hale geldiyse ve nedeni anlaşılamayan patlamaları varsa örneğin, durum bu kadar da somut değildir ve bir uzmana gidip gitmemeyi düşünmeye başlarız. Soyut semptomların görünüşü, ebeveyni kafası karışık ve güvensiz bırakan bulanık, yabancı bir arazi ise ne yapmalı? Yaklaşık 5 çocuktan biri duygusal ya da davranışsal bozukluktan etkilenmiştir. Bir şeyin yolunda gitmediğini fark edebilirsiniz ama ne olduğu ya da ne yapılacağı bir gizem olarak kalır. Sebebin ne olabileceğini çözmeye ya da hislerinizin size bir terslik olduğunu söylediği şeye bir isim bulmaya çalışarak ne yapacağınızı bilmez bir haldesinizdir.
Ebeveyn radarınız nasıl?
Bir doktor, akraba ya da arkadaş bunun bir evre olduğunu söyleyebilir ama siz o ‘evrenin’ çok uzun sürdüğünü ya da davranışın çok yıkıcı olduğunu veya kırık notlarının siz ya da okul ne derse desin gelişmediğini hissediyorsunuz. Çocuğunuzu herkesten daha iyi biliyorsunuz. Bu çocuk ve ergen uyarı işaretleri, uzmanlaşmış bir ilgiye ihtiyaç duyan bir problemin belirtisi olabilir. Ann Douglas’ın 'Fırtınanın İçinden Ebeveynlik Yapmak: Çocuğunuzun Psikolojik Problemleri Olduğunda Yardım, Ev ve Güç Bulmak' kitabından seçilen kısmi liste aşağıda. Çocuğunuz gelişimsel evresine göre tipik olmayan ve bir taşınmaya, boşanmaya ya da benzer bir stresli olaya verilen duygusal tepki ile ilgili olmayan bir şekilde aşağıdakilerden bir ya da daha çok semptomu deneyimliyorsanız bir uzmandan destek almalısınız.
• Çocuğunuz okulda daha çok zorluk çekiyor.
• Çocuğunuz diğer çocuklara vuruyor ya da zorbalık yapıyor.
• Çocuğunuz kendine zarar veriyor.
• Çocuğunuz arkadaşlarından ya da ailesinden kaçınıyor.
• Çocuğunuz sıklıkla ruh halinde ani değişimler yaşıyor (mutlu-üzgün, neşeli-hüzünlü).
• Çocuğunuz öfke patlamaları ya da aşırı korku gibi yoğun duygular yaşıyor.
• Çocuğunuzun enerjisi ya da motivasyonu eksik.
• Çocuğunuz konsantre olmakta güçlük çekiyor.
• Çocuğunuz uyumakta güçlük çekiyor ya da çokça kâbus görüyor.
• Çocuğunuzun pek çok fiziksel şikâyeti var (karın ağrısı, baş ağrısı, mide bulantısı, baş dönmesi vs.).
• Çocuğunuz dış görünüşünü ihmal ediyor.
• Çocuğunuz kilosu veya dış görünüşü ile takıntılı.
Ebeveyn radarınızı dinleyerek ve psikoloğunuzun yardımıyla endişelerinizi seslendirebilir ve çocuğunuzun ihtiyaç duyabileceği yardımı bulma (ve bunun için savaşma) yolculuğuna başlayabilirsiniz...