"Asla sevdiklerime hayır diyemiyorum”
“İstemediğim halde tamam dedim yeter ki o mutlu olsun”
“Aman onlar kırılıp üzülmesinler”
“Böyle yaparsam hayır dersem yanlış anlaşılır”
"Ben herkese iyi olmak istiyorum"
Bu sözler size tanıdık geliyor mu? Bu bahaneleri kendinize sunanlardan mısınız ?
Hayat tüm hızıyla akarken ve akıl sır erdiremediğimiz bir şekilde bedenlerimiz yaş alırken her defasında istemediğiniz ya da zorla bir şey yapıp “HAYIR” diyemediğinizde aslında kendinize “HAYIR” diyorsunuz.
Kendi arzularınıza gem vurup bir manada kendinizi reddediyorsunuz.
Ve o çok sevgili Ego’nuz bu sahneyi alkışlayarak sizi daha da aşağı çekmeye başlıyor. Bahaneler bulma konusunda size yardımcı oluyor. Böylece yüzeysellik yüzünden ÖZ’ünüze inip “neler oluyor orada” demenize fırsat bırakmıyor.
Sonuç olarak da özsaygınız, özgüveniniz yaşınız kaç olursa olsun kendi ÖZ’ünüzü çoktan terk ediyor.
Peki neden HAYIR diyemiyoruz ?! Oysa ne basit bir kelime..
Birçok psikolojik neden gibi "HAYIR" diyememenin temelleri de çocuklukta atılıyor aslında.
Ebeveynler çocuktan bir şey istediğinde çocuk, "Hayır" dediğinde cezalandırılan, “Evet” dediğinde ödüllendirilen bir çocuksa, anne-baba’nın görüşleri doğrultusunda büyüyor.
O “yaptırım kafes”inden çıkarsa SEVİLMEYECEĞİNİ düşünüyor.
“Hayır” dersem reddedilirim. Bu hayatta kabul edilmenin tek yolu her istediklerine “evet” demek anlayışıyla büyüyor.
İlgi görmemek, desteklenmemek, ilgisiz sevgisiz bir çocukluk geçirmek, hep baskıya maruz kalmak o bireyde “evet” diyeyim de beni hep sevsinler duygusuna yol açıyor.
Kendine ait olamayan bu evetçi insanlar bu yüzden hep dışarıda ait olma ihtiyacı hissediyor. Ve bu durumu her yaşta tüm ilişkilerine taşıyor.
Ona evet, buna evet diyerek aslında kendilerini çok daha zor duruma sokuyorlar çünkü her istemediğinize “evet” diyerek kaçını gerçekten yapabilirsiniz ki ?
İyi olmak, iyi gözükmek, sevilmek adı altında bir bağımlılık da söz konusu.. Arkadaş ortamlarında da “evet” dersem arkadaşlığım devam eder düşüncesiyle kendilerinden devamlı ödün veriyor bu tür insanlar.
Hayır diyememenin altında reddedilme, beğenilmeme, dışlanma korkusu, özgüven eksikliği ve daha bir çok sebep olabilir..
Hayır diyebilmek gerçekten çok güçlü bir irade şeklidir. Ama öğrenilmesi hiç de zor değildir. Burada en büyük görev çocuğun da bir BİREY olduğunu bilmesi gereken anne babalara düşüyor tabi..Aşırı baskıcı ebeveynler çocuğun karakterini çalıyor.
Bugün şimdi bir kağıt kalem alın. 1 hafta boyunca gün içinde “Hayır” diyemediğiniz her şeyi yazın. Neden “HAYIR” diyemediniz ? Bahaneniz neydi ? Yanına cevapları yazın.
“Ben böyleyim işte hayır diyemiyorum” deyip işin içinden çıkmak demek, bu dünyada birer mucize olduğumuzu unutmak demektir.
Unutmayın;
Hazır olan için her şey ayağına gelir.
Sadece değişime istekli ve hazır olun.
Siz değişirseniz herkes değişir.
(Sen çok değiştin cümlelerini bir süre duymaya hazır olun tabi ve kendinizle gurur duyun)
“Hayır” diyemediğiniz halde yerine getirmediğiniz kaç sözünüz oldu ? Kendinizi nasıl hissediyorsunuz? Öfkeli ? Pişman? Değersiz?
Hayır deseydiniz ne olurdu ? Nasıl hissederdiniz? ÖZGÜR ? HUZURLU? RAHATLAMIŞ ? ÇOK GÜÇLÜ ?
Gelin bu hafta bir adım atalım ve kendimiz için gerektiğinde “Hayır” demeye başlayalım.
Ama önce kağıt kalemler lütfen…
Sizlere bol HAYIRlı günler diliyorum:) Yapabilirsiniz ...
Tabi olur olmaz her şeye de hayır demeye başlamayın:)
Işıkla, Aşkla, Farkındalıkla kalın..
DG