Tanıştığımızda oldukça mutsuzdu. Otuzlu yaşlarının sonunda ve kariyer sahibi bir kadındı.
Evlenmek ve bir çocuk sahibi olmak istiyor ancak karşısında çıkan erkekler konu evliliğe gelince hemen ortadan yok oluyorlardı !
Artık kendi deyimiyle bıçak kemiğe öyle bir dayanmıştı ki, bu konuyu kökten çözmekti niyeti.
Son beş yıldır beraber olduğu sevgilisi de konu evlilikten açılınca kendisini terk edince soluğu benim yanımda almıştı.
Ne oluyordu da bu erkekler konu evlilik olunca birden ortadan kayboluyorlardı ? Güzel bir kadındı, varlıklı ve kariyer sahibiydi.
Peki neydi eksik olan ?
Kendisine uzun uzun bilinçaltında çalışan bazı programlardan söz ettim.
Bu programlar biz küçük bir çocukken, henüz mantık oluşmamışken bilinçaltımız tarafından alınmış kararlardan oluşuyor ve maalesef çözülene kadar da tüm hayatımızı yönetiyordu.
Muhtemelen kendisini de etkileyen böylesi bir program vardı hayatında. Ancak bu programı bulup dönüştürdüğümüzde evlenebileceği bir erkeği hayatına çekebilirdi veya şu an evlenmek istemeyen sevgilisinin kararı değişecek ve onunla evlenmeye karar verecekti.
Kendisine bütün bunları uzun uzun anlattım ve çalışmaya başladık.
Duygular güçlenmeye ve onu geriye çok geriye götürmeye başladı.
Bir kaç eski ilişki, anne, babanın mutsuz evliliği, hepsinde de negatif duyguları vardı, başarıyla duygularını boşalttık.
Ancak asıl olay bunlar değildi. Çabam bilinçaltının bu kodlamayı yaptığı olaya götürebilmekti onu....
Bilnçaltı 4. seansa kadar kendini kitledi ve bizi ana olaya götürmedi.
O gün tam da 4. seansımızdı, vücudundaki duygulardan kurtulduğu için epeyce rahatlamıştı. Ben ise bilinçaltının bizi bu kararın alındığı olaya götürmesini bekliyordum.
Seansa başladık, duyguları hissetmeye başladı, bilinçaltı gerilere gerilere çok gerilere gitti.
Üç yaşlarındaydı ve o gün anneannesinde kalmıştı. Anneannesi ve dedesinin harika bir evlilikleri vardı ve çok mutlulardı. Sabah uyanmışlar, anneannesi ve dededi ona kahvaltı yaptırmışlardı. Hep beraber keyifle kahvaltılarını yapmışlar, sonra anneannesi ile beraber, dedeyi dükkanına yolcu etmişlerdi.
Yarım saat ya geçmişti, ya da geçmemişti ki kapı çaldı. Bir komşu kadın bağırarak, dedenin dükkanda vefat ettiğini söylüyordu. O an anneannenin ağlayarak, bağırarak şu sözleri söylediğini duydu : "Ben kocasız kalmak, yalnız kalmak için mi evlendim !"
İşte henüz 3 yaşında olan danışanımın bilinçaltı o gün bir kayıt almıştı. "Evlenirsen sen de yalnız kalırsın, kocan ölür!"
Evet, bilinçaltı bazen böylesine ilginç kararlarla hayatımızı yönetebiliyor işte. Ta ki biz farkına varıp çözümleyene kadar.
A.Nilgün Aktaş
NLP Uzmanı, Eğitmeni & Profesyonel Yaşam ve İlişki Koçu
www.aysenilgunaktas.com
http://www.facebook.com/ANilgunAktas
nilgunaktas@hotmail.com