Börekçi Ali: Halka açık idama son veren olay

Beşiktaş’ın meşhur Sinanpaşa semtinde oturanlar 27 Eylül 1955 sabahı ilginç bir kokuyla uyandı. Börekçi Ali’nin dükkanından yanık et kokusu geliyordu. Polis çağırıldı, araştırma yapıldı, bir şey bulunamadı, fırın mühürlendi, iş bitti… Ya da herkes öyle sandı.

Akşama doğru ise yeni bir gelişme yaşandı. Beşiktaş sahilinde içinde yanık insan bedenleri olan bir olan bir çuval bulunur. Karaya vuran bu çuvaldaki bedenlere ait parçalar da civardaki tespit edilir. İstanbul bir anda dehşete düşer.

 

Korkunç detaylar

Peki, Börekçi Ali bu cinayetleri neden işlemişti? Fırınında biriken çuvalları satmak için Tahtakale’den iki çuval tüccarını çağırır. Çok parayla gelmelerini söyler çünkü dükkânda çok fazla çuval vardır. Çuvalları onlara satacaktır. Adamlar çuvalları görmek için bodrum kata inerler. 60 yaşındaki Ahmet Seyit Tahiroğlu ve 25 yaşındaki Tahsis Yayla'nın kafalarına kürekle vurarak öldürür.

Ölen adamların hemen ceplerini yoklar. Çok parayla geleceklerdir çünkü dükkâna ancak çıka çıka 470 lira çıkar adamlardan. (O dönem bir gazetenin ortalama fiyatı 15 kuruş). Ancak parayı alır, adamları fırına atar yakmaya başlar.

Pişman olmuş(!)

Verdiği ifadelerse oldukça ilginçtir. Genç olan Tahsis Yayla’nın vurduğunda ölmemiş olabileceğini söyleyen Börekçi Ali “Zaten 470 lira paraları varmış, bilsem bu kadar paraya bu işe girmezdim." demiş, herkesi şoke etmişti.

Börekçi Ali mahkemede kurtulmak için bir yol bulmaya çalıştı, akıl hastası rolü yapacaktı. Mahkeme kararıyla hastaneye sevk edilir ancak doktorlar akıl sağlığının yerinde olduğu yönünde raporu verdi. Avukatı "Müvekkilimin akli sorunu olmasa da sağlık sorunları vardır, iki kişiyi denize atacak güçte değildir." der, isminin yanlış yazıldığı dolayısıyla itirazlar derken dava uzadıkça uzar.

Tanıklar aleyhinde

Ancak tanıkla Börekçi Ali’nin aleyhineydi. Komiser Vedat Sokullu ve Tahtakale esnafı aleyhinde şahitlik etmiş, deliller de Börekçi Ali’yi göstermişti. Hakim de idamına karar verir ancak kalemini kırmaz. Kalem kırılmamasının manası ise hakimin karardan pişman olmadığı şeklindedir.

Dava uzadıkça uzamış karar gecikmişti. 1960’a kadar idam edilememişti. 27 Mayıs sonrası Milli Birlik Komitesi idam kararını onaylamıştı. Börekçi Ali 24 Aralık sabahı Eminönü’ne götürülür asılmak için. Saat 4:30'da dar ağacına çıkarılır ancak asılamaz. Çünkü cellat sarhoştur ve bir türlü ipi geçiremez. Katilin tepkisi "Allah bile asılmamı istemiyor."dur. Emniyet Müdürü celladı kolundan çekip ilmeği kendisi Börekçi Ali'nin boynuna geçirir. Beş buçuk saat dar ağacında sallanır Börekçi Ali. Halk gelip bakar idama. Ancak bu halka açık son idam olur. Bu uygulama daha sonra kaldırılır.