Yalnız değiliz, hiçbirimiz

SERAY ŞAHİNLER- Sosyal ve kültürel olayları, arka planını anlatan hikâyeleriyle ele alan Huo Rf’nin yeni sergisi “Hareket Alanı”,  Versus Art Project’te ziyarete açıldı. Üç bölümden oluşan ve sanatçının son dönem işlerini buluşturan sergi, Huo Rf’nin pratiğinin bileşenlerinden ‘empati ve utanç’ duygusu etrafında şekilleniyor.

Serginin merkezinde “Kişi, Eylem, Durum” serisi var. Sanatçı, 2019’da bir sosyal medya fenomeninin yaşadığı utanç olayını odağına alarak seriye başlamış. Kişisel utanç hikâyelerinden yola çıkan sanatçı, kavramın önce sanat dünyasındaki yansımasını irdelemiş, ardından farklı kişilerle yaptığı söyleşilerle bu topraklarla ilişkini inceleyerek utancın arkeolojisini yapmış.

Duygu laboratuvarı

Malzemenin iletkenliğindeki nüansı pekiştiren bakırların üzerinde ‘yüzleşmenin’ kişilerdeki tezahürü olan objeler ve ifadeler yer alıyor. Farklı alanlardan gelen kişilerin hafızadaki utancı dışa vurması kişisel utancın toplumsal ile nerede ve nasıl kesiştiğine dair güçlü önermelere sahip. İlk bölüm deyim yerindeyse bir ‘duygu laboratuvarı’. Bakırın zamansızlığıyla birleşen ve izleyicinin ‘tepeden baktığı’ utanç hikâyeleri yan yana gelip bir protestoya dönüşüyor ve sanatçının ifadesiyle bir eylem planı oluşturuyor. Huo Rf’nin utancın ‘türüne’ göre yaptığı keşifler, “Hareket Alanı”nda yaşadıklarımızın kişisel ve toplumsal kesişimindeki yerine de işaret ediyor.

Sanatçının 2015 tarihli, serginin ikinci bölümündeki “İsimsiz” heykel serisinin temeli ise hayatına bir video mesajla son veren Eylül Cansın’ın vedasında atılmış. “İsimsiz” yine utanç, umutsuzluk, depresyon, öfke ve melankoli gibi bir dizi mahrem duyguya ve farklı toplumsal olaylara atıf yapan heykellerden oluşuyor. Birbirinden farklı gibi duran, fakat yaralarıyla aslında birbirine çok dokunan, hepsi farklı ten renginde, havayla kuruyan çamurdan üretilen heykeller, atlatmanın pek mümkün olmadığı toplumsal yaraların da bir yansıması.

“Hareket Alanı”ndaki ‘yüzleşme’nin son bölümü ise “Spot Işığı”… Banu Karaca’nın metninden alıntılanan ve duvarda birbirini tekrarlayan fotoğraf baskısı, sanatçının kişisel karşılaşmalarından yola çıkan, İstanbul semtlerinde, ışıltılı caddelerin arkasındaki karanlık sokaklarda başkalarının acılarını paylaşma ilkesine bağlı kalan, evin ne veya neresi olduğuna, fiziki ve psikolojik yurtsuzluğa, güvencesiz yaşamlara karşı içten ve öfkeli bir tepki. “Hareket Alanı” birçok duyguyla yüzleşerek ve yüzleştirerek iyileşmeye omuz veriyor. Huo Rf, hayatın ve sanatın gücüne inanarak yalnız olmadığını söylüyor izleyiciye. Bir duygu birlikteliği vadeden “Hareket Alanını” genişletmek ya da daraltmak ise duygularla ve empatiyle yüzleşmeyi göze alabilecek ve dümeni bir aradalığın gücüne kırabilecek izleyiciye kalmış.

Banu Karaca, Ekin Coşkuner ve Aylin Kuryel’in yazılarıyla katkı sağladığı sergi 14 Haziran’a kadar Versus Art Project’te görülebilir.